Op deze pagina leest u ervaringen van 2014 tot en met 2017. Door de grote hoeveelheid herinneringen die zijn geplaatst hebben wij op een andere pagina de nieuwe herinneringen gebundeld.
Plaats uw eigen herinnering of bekijk hier de nieuwe herinneringen
SCOOBY *4-3-2003 † 16-12-2017
Na bijna 15 jaar veel liefde, vriendschap, wandelplezier en nog zoveel meer,
is het nu erg stil in huis.
In gedachten ben je nog altijd bij ons.
Rust zacht meisje en bedankt dat wij jouw baasjes mochten zijn,
Esther
MINI-ME *2001 † 22-12-2017
Rust zacht lieve Mini-Me, ik zal je nooit vergeten.
Je was nooit echt een kat voor op de schoot;
je hield meer van spelen met krabben en bijten….maar je was er altijd bij.
Alle ups en downs, je voelde goed aan wanneer ik je eventjes nodig had
en kwam even een kopje geven of een miauwtje geven.
Wat lag je er vandaag (28/12) mooi bij, ik heb nog even achter jouw oortje en onder jouw kinnetje gekrabd :-).
Dankjewel voor jouw gezelligheid en dat je bij ons terecht bent gekomen!
Knuffel van ons allemaal xxx
Peter
BULLY *09-06-2006 † 12-12-2017
Bully was onze eerste hond.
Hij heeft mij door een hele zware tijd geholpen en heeft 11 mooie jaren mee gemaakt,
totdat de tijd was gekomen, dat we helaas afscheid moesten nemen.
Wij zijn heel erg tevreden dat Bully er zo vredig bij lag, zoals hij thuis ook altijd lag
Wij willen alle medewerkers van Dierencrematorium Parkstad bedanken voor de goede zorg,
Ninon en Boy Steffin
MILA *10-10-2007 †26-11-2017
Wij woonden een week samen toen we Mila kregen. Ze was toen 7 weken oud.
Mila was als een kind voor ons.
Alles draaide om haar.
Gingen we weg; na 3/4 uur weer naar huis want Mielke was alleen.
Je past je leven aan en dat hebben we met alle plezier gedaan.
4 jaar geleden kregen wij onze dochter.
Ze waren 2 handen op een buik.
Waar onze dochter was, was Mila ook. Speelde onze dochter op de speelmat, Mila zat erbij.
Lekker wandelen, knuffelen, s’avonds gezellig samen op de bank.
Ik was vaak alleen thuis, dan was het gewoon fijn dat zij er altijd was.
Ze was altijd enthousiast als je even weg was geweest.
In een week tijd werd ze erg ziek, het feit dat ze pijn had, gaf dan ook de doorslag
om de moeilijke keuze te maken.
Wat is dit een gemis.
Wat een verdriet dat ze niet meer bij ons is.
Mila hoorde gewoon bij ons gezin.
Onze liefste vriendin die er altijd was.
Lieve Mila; bedankt voor 10 geweldige jaren we missen je.
Cindy
FREDDY *2009 †2017
Freddy was onze eerste hond en we hadden ons geen betere hond kunnen wensen.
Hij was zo lief en enthousiast, voor iedereen.
Het liefste speelde hij buiten met de basketbal, de enige bal die hij maar niet stuk kreeg.
En al kwijlde en snurkte hij alles bij elkaar, zijn dat ook de dingen die we gaan missen.
Wat een prachtbeest ❤❤❤
Janine Fox
DALTON †17-11-2017
Zo een lieve hebben we nog nooit gehad.
Zat niks kwaads in, tanden alleen maar voor te eten.
En dan knuffelen en maar met zijn staart wiebelen, als dat pijn had gedaan had hij constant gejankt,
je moest hem maar bekijken dan ging die weer, klop, klop klop.
Lieve Dalton, je hebt ons zoveel jaar zoveel plezier, liefde en goede zin gegeven.
De laatste week ging het heel snel en waren blij dat je thuis, heel rustig, bent ingeslapen.
Dank je wel, grote kerel,
Josien Claessens
SENNA *21-05-2008 †16-11-2017
MAYA *01-11-2009 †16-11-2017
Nou hier zitten we dan alweer …
Nooit gedacht dat ik binnen 9 maanden weer een herinnering zou moeten schrijven
En wat voor een een; een dubbele herinnering nog wel.. pfff zo moeilijk dit …..
Lieve Senna, Muis, je lichaampje was op, je kon donderdag morgen niet meer
en zag het aan je, je wou nog wel, maar het ging niet meer,
je hartje had het erg zwaar dus de moeilijke beslissing moeten maken om je te laten gaan
Erg zwaar; 9 jaar waren wij samen, lief en leed gedeeld, overal naar toe geweest
en de camping vond jij altijd het einde, dan was je zo gek als een deur,
als je maar mee kon in de auto, dat vond je fijn.
Wandelen ging de laatse tijd niet meer ..maar je rondje in de tuin op jouw tempo,
dat ging nmg prima tot aan donderdagmorgen, toen ging het niet meer.
We missen je vreselijk en het ergste toen ik thuis kwam van jou weg te brengen,
vond ik Maya dood in de woonkamer zo maar ineens,
ook weg de ergste nachtmerrie die er bestaat 2 chihuahua mopjes in een klap weg ….
Lieve Maya ook jij bent samen met Senna op reis gegaan..
de vraag hoe waarom, waarvoor, wordt helaas niet meer beantwoord,
maar het verdriet is onbeschijfelijk groot….ook jij vanaf pup in ons huisje,
veel ziek geweest in je puppy periode, maar nooit opgegeven en altijd blijven geloven,
dit komt goed en het kwam goed en hebben een super fijne tijd samen gehad!
Jij was mijn hond en van vreemden moest je weing weten dat liet je goed merken,
alleen mij vertrouwde je en kon alles met je…dit kwam door wat je mee maakte in je puppy tijd,
waarin je veel ziek was, die tijd hebben we daarna fijn ingehaald
en nu je er niet meer bent, word je vreselijk gemist ..waarom nu?
Waarom samen met Senna??
Wij blijven verslagen achter, maar inmiddels zijn jullie samen weer thuis,
waar ik nu de rust in moet gaan vinden ….
Maya, taya pop zo noemde ik je altijd, en Senna muis tot ooit weer ziens!
Hopelijk zijn jullie opgevangen door Chanel, Ronja en Bambie.
Dierencrematorium Parkstad wederom bedankt voor alles… jullie zijn een top team!!
En met namen Lars super bedankt voor alles wat jij voor ons hebt betekend,
de liefdevolle verzorging van Senna en Maya, jouw vrije avond hebt opgeofferd voor ons,
jouw liefdevolle woorden en de prachtige fotos… dit vergeet ik nooit
BEDANKT!
Marion Tolle
DJANGO *2004 †2017
Mijn lieve Django,
13jaar mochten we samen door het leven, zij aan zij onafscheidelijk.
Vorige week moest ik jou laten inslapen, je was ziek en zou niet meer beter worden…..
13jaar heb jij mij beschermd, nu was het de tijd dat ik jou beschermde tegen de verdere pijn…
Ik besloot je zowieso te laten cremeren, zodat je weer thuis kon komen….
Heel fijn zijn we opgevangen door het Dierencrematorium Parkstad
en werd je op het bedje gelegt..
Afscheid had ik al van je genomen de nacht van te voren sliep ik bij jou op de grond….
Vandaag mocht ik je weer halen en nu ben je eindelijk weer thuis,
mijn allerliefste beste maatje voor het leven, jij hebt mij zoveel liefde gegeven.
Rust zacht lieve schat…
Zal je nooit vergeten; je zit voor altijd in mijn hart ♥
Patricia Stalmans
ReGINA † november 2017
Onze koningspoedel,
Onvoorwaardelijke liefde en trouw, speels en uren wandelen,
maar ook trots uitstralen als ze geknipt was….
Dat was onze koningspoedel Gina.
14 jaar lang liefde en leed gedeeld, haar omschrijven zou haar te kort doen, het was ons poedeltje.
Ze sliep thuis in; omgeven door de mensen waarvoor zij had gekozen, Jan, Ingeborg, Carla en Yara.
Familie de Kock
NIKO *Augusutus 2003 †Oktober 2017
NADJA *Maart 2004 †September 2016
Na vele mooie jaren hebben we helaas afscheid moeten nemen van onze honden, Niko en Nadja.
Bij Nadja kwam het heel onverwachts, zij kon opeens moeilijk adem halen en
toen we met haar bij de dierenarts waren, werd vastgesteld dat het hart geen bloed
meer naar de longen kon pompen. En zodoende hebben we helaas Euthanasie moeten doen.
Bij Niko zagen we het aankomen; hij is overleden door ouderdom.
Je zag gewoon dat hij op was,
Michael Doveren
NYMFA *2004 †10-10-2017
Na drie harde jaren in Spanje op straat te hebben rond gezworven
en het dodingstation te hebben overleefd, is Nymfa bij mij gekomen.
We hebben 10 liefdevolle en onvergetelijke jaren samen mogen zijn.
10-10-2017 heb ik afscheid moeten nemen van mijn maatje.
Mijn meisje staat voor altijd in mijn hart gegrift.
Mijn dank aan de medewerkers van Dierencrematorium Parkstad
voor de verzorging van Nymfa.
K. Kaubo
CHIRA *05-06-2009 †04-10-2017
Chira was een prachtig Berner meisje die ons 8 mooie jaren heeft bezorgd.
Ze was echt ons knuffelmeisje, als je thuis kwam moest ze eerst FF knuffelen met mij,
daarna ging ze weer rustig op haar mat liggen.
Ze heeft altijd een goede gezondheid gehad, tot de laatste 2 maanden van haar leven.
Ze begon gewicht te verliezen, weinig eetlust.
Dierenarts bezocht daar kwam uit dat ze aan nierfalen leed.
Daarna kreeg ze ook nog reuma artritis erbij, toen ging het heel snel slechter.
Met pijn in ons hart hebben we haar laten gaan, we hebben er vrede mee dat ze niet langer hoeft te lijden.
Maar de leegte is er uiteraard wel nog ?
Rust zachte lieve Chira
Leana Timmer
BO *25-12-2000 †24-07-2017
Onze hond Bo is geboren op eerste kerstdag van 2000.
Mijn man Frans kreeg hem met zijn verjaardag geschonken.
Mijn drie zoons waren er heel gek mee.
En mijn man had geen beter maatje kunnen hebben.
Hij was onze vierde zoon in ons gezin.
Hij ging overal mee vooral naar de camping; dat vond Bo prachtig.
Lieve Bo, we vinden het heel erg dat we afscheid van je moesten nemen.
Nu ben je weer in ons midden dankzij de lieve verzorging van Dierencrematorium Parkstad.
En wat pap altijd zegt; op een dag zullen we ons weer zien.
Dag lieve Bo rust zacht, je hebt het verdiend xxxxx
Familie Regeling
MOLLY *2002 †2017
Liefste Molly,
Het is nu weer ruim een week geleden dat je bij ons in alle vrede bent ingeslapen.
Het ging zo onwezenlijk snel.
Begin maart 2003 kwam je aangelopen in ons leven.
Bij de eerste ontmoeting gaf je kopjes alsof we ons al lang konden.
Dat moment vergeet ik nooit meer.
Wij gaven jouw heel veel liefde en wij kregen heel veel liefde van jou terug.
Jij hield er van om geknuffeld te worden en kon er intens van genieten.
Jouw trouwe “hartenogen” zullen altijd in de herinnering blijven.
Jij bent nu bij je vriendjes en vriendinnetjes die jou voor zijn gegaan.
Ze hebben allen op jou gewacht en zullen jou alle warmte geven die jij ons ook gegeven hebt.
Wij blijven altijd bij je, hoever je ook van ons bent.
Jij blijft altijd in onze harten.
Rust in Vrede, Molly lieve schat
Ria en Pascal Grooten
SPAIKY †28-9-2017
Met pijn in ons hart hebben we afscheid moeten nemen van
onze trouwe, lieve, mooie en ouwe viervoeter; ons meisje Spaiky.
Wij willen jullie Dierencrematorium Parkstad hartelijk bedanken voor de goede
en lieve zorgen,
Horio
BINKIE *2005 †14-09-2017
Je vocht en vocht tegen je ziekte.
Ineens ging het heel snel.
We wisten dat we binnenkort afscheid van je moesten nemen.
Tot het zo snel ging dat je veel afviel.
Niet meer kwam spelen met je maatje Dairoh.
Alleen nog maar in je mand lag.
Je at zelfs niet meer.
Toen hebben we de moeilijke keus gemaakt.
Het was goed zo.
Ook voor jou.
Toen je het vrouwtje likte was het goed.
Toen wisten we dat je dankbaar was dat je uit je pijn werd verlost.
Je vocht nog.
Maar we zeiden dat het goed was en je kon gaan.
In de armen van het vrouwtje blies je je laatste adem uit.
Het is goed zo.
Slaap nu maar.
Alles is voorgoed gedaan
Als jij er klaar voor bent
‘k Heb aan je zijde gestaan
Mijn God, ik heb je graag gekend
Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m’n hart altijd blijft voortbestaan
Slaap zacht, je hebt het verdiend
Je vocht tot aan je laatste zucht
En ga, ga nu m’n vriend
En droom voor eeuwig opgelucht
Net zoals vroeger kom je wel terecht
Ik weet je vindt een thuis heel gauw
En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd
In m’n hart blijf ik je trouw
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m’n hart altijd blijft voortbestaan
En ik weet ik zou dankbaar moeten zijn
Maar precies daarom doet het zo’n pijn
Heel veel dank voor het mooie afscheid en zeer goede service voor Binkie.
Familie Frijns
MICKY †2017
Onze lieve Micky, gekregen uit een nest van vele kleine yorkshiretjes..
natuurlijk meteen ontzettend gek op onze kleine vriend.
Van kleins af aan elke dag mee op pad, van winkelen tot reizen.
En wat genoot hij altijd samen met ons!
Micky was een hele lieve en gehoorzame hond, maar ook ontzettend ongeduldig
(maar dit komt waarschijnlijk omdat hij veel te verwend was HAHA).
Micky was een allemansvriend, die wij helaas te vroeg hebben moeten laten gaan.
3 jaar geleden was Micky de eerste keer geopereerd aan lympheklierkanker
en gelukkig tot voor 6 maanden geen last meer gehad…
toen waren er toch weer knobbeltjes in de nek te vinden..
met het gezin ervoor gekozen om geen operaties meer te doen,
alleen prednison geven om de lymphe iets te verkleinen..
Helaas werden de klachten de laatste maand erger,
waardoor we ervoor hebben moeten kiezen om ons lieverdje te laten gaan.
Wat was dat een onwijs lastige keuze! Maar nu zien wij langzaam in,
dat hem laten gaan, verlossen uit zijn lijden, de grootste liefdesdaad is
dat wij voor Micky hebben kunnen doen (desondanks blijft het nog moeilijk!)!
Nadat Micky overleden is hebben wij ervoor gekozen om hem te laten cremeren
bij Dierencrematorium Parkstad..
Wij willen jullie ontzettend bedanken voor jullie super ontvangst en diensten!
Hierdoor hebben wij er meer vrede in kunnen vinden!
Bedankt!
En Mick? We missen je lieverd…♥
Martijn Mandy
SENNA *12-12-2007 †01-09-2017
Senna was een zeer lieve en trouwe Labrador. Zij behoorde ech tot ons gezin en onze familieleden.
De kinderen zijn met haar opgegroeid. Senna kreeg 3 jaar geleden last van HD.
Dat was een zware tegenvaller want Senna was echt een hond die graag wilde wandelen.
ALTIJD…
Het laatste jaar ging ze nog slechter lopen en haar medicijnen werden verhoogd.
Het ging op en neer met Senna. De laatste 2 maanden waren haar knieen “versleten”/ atrose.
En ze ging nog slechter lopen. Ik heb altijd gezegd : als Senna niet meer kan opstaan
en niet meer verder kan lopen dan de achterpoort dat is de grens,
dan moet ik de beslissig gaan maken voor haar.
En helaas kwam deze alsnog geheel onverwachts heel snel.
Op Donderdagmiddag liep ze op 3 poten toen ik thuis kwam.
Geen idee hoe dit kwam….ze is gaan liggen en niet meer gaan opstaan.
Na een uur huilen met haar op de vloer heb ik de keuze moeten maken.
Een hele zware keuze. Want ze was harstikke bij en ze meende dat ze nog 6 jaar was in haar kopje.
Iedereen is die dag bij Senna geweest en hebben buiten allemaal bij haar gezeten.
Mooier afscheid had ze niet kunnen hebben.
De morgen erna op 1 September 2017 is de dierenarts aan huis gekomen
en net zoals wij het gewild hebben, is Senna in haar eigen huis,in haar eigen mand
en ons allemaal om haar heen heel rustig ingeslapen.
Na haar nog 2 uur bij ons gehad te hebben, hebben we Senna zelf gebracht
naar het Dierencrematorium Parkstad. Daar werden we goed opgevangen.
Men vroeg of we nog wensen hadden? Ja dat hadden we; een tand van Senna voor onze zoon.
Er werd ons wel erbij verteld dat het ook zo kan zijn dat ze niks meer terug vinden in de as.
En we hebben een poot afdruk laaten maken in gips.
Zelfs met nog een paar haarjes van Senna erin.
Daar hebben we ook een hele mooi urn uitgezocht voor Ssenna,
dat heeft ze dubbel en dik verdiend.
We konden kiezen of we mee wilde gaan naar de oven. De ene wilde wel en de ander niet.
Omdat het best lang duurt de crematie zelf,
heb ik Senna de dag erna op Zaterdag meteen opgehaald.
En wat was het mooie verrassing dat ze zelfs nog 3 tanden van Senna hadden gevonden
en ze hadden het in een mooi velours zakje gestopt, samen bij de urn en de gipsafdruk.
Met dikke tranen ging ik met de urn de auto in, op weg naar huis,
samen met Senna naast me.
Een mooier afscheid had het niet kunnen zijn.
Verdriet en het gemist van Senna zal voorlopig blijven, maar….ik heb vrede er mee
en ik ben dankbaar hoe we alles hebben kunnen regelen voor een zeer lieve hond…
onze hond SENNA……
M.Smeets
KAJA *03-09-2006 †31-08-2017
Kaja, mijn lief malthesertje, mijn klein prinsesje.
Wat was je een beauty, dankbaar, lief, Twinkeltje is nu alleen en treurt om jou,
kleine lieveling, wij hebben genoten van jouw aanwezigheid.
Je verstond je met elk hondje, wij gaven je liefde en nog eens liefde
en ontvingen dubbel zoveel liefde van jou terug.
Een hondje uit duizenden, vol dankbaarheid, je kreeg aandacht zoveel,
waar je gelukkig mee was.
Twinkeltje is jouw grote vriend altijd geweest, in ons hart, ga jij in liefde voort.
Een beauty van een hondje, elke zorg, wij deden het graag voor je.
Wandelen, mee in de auto, geliefd door iedereen, vonden wij het heerlijk
om de dag in te gaan met jou, het was een feest, elke dag weer.
Gremmie, Polleke en Kissy ga jij nu ontmoeten boven waar je plekje wacht
en met heel veel vreugde blijven wij terug kijken op alle mooie herinneringen.
Je werd ineens erg ziek, we deden wat wij konden en uiteindelijk ben jij vredig ingeslapen hier thuis.
Dat gaf mij vrede in mijn hart.
Er zal nog menigmaal een traan vloeien, maar ook om de mooie herinneringen.
Dank je wel Dierencrematorium Heerlen, Lars en collega’s, voor de goede zorg, voor Kaja.
En vreugde momenten in ons leven.
Dankje mijn klein prinsesje, God waakt over jou.
Tot op de dag dat wij elkaar weer zien.
In liefde het vrouwtje twinkeltje en Louis,
Erika Bok
SNUITJE *06-04-2011 †04-08-2017
Mijn cavia was een albinootje, niemand wilde hem hebben.
Ik zei tegen de dierenzaak dat diertje heeft ook recht op een goed leven; hij gaat met mij mee.
Heb er veel plezier van gehad .
Tot voor 7-08 -2017 toen kreeg hij vervelende ontlasting en ben naar de Dierenarts
gegaan. Een tanden behandeling, dwangvoer en een pijnstiller.
Na die tijd is de ellende voor het diertje pas echt begonnen .
Hij kon zijn verse groenten niet meer verdragen en ben weer terug gegaan
Kookgroenten moest ik nemen af want zijn darmpjes kunnen er niet meer tegen .
Dat heb ik gedaan maar ook dat hielp niet.
Toen haver zemelen geprobeerd met een beetje water er onder.
Dat at hij niet, ik heb hem moeten voeren.
Toen kreeg hij echt diaree. Normaal geeft een cavia direct op; hij gaf niet op en ik ook niet!
Heb toen alles achterwegen gelaten en heb mijn eigen gevoel gevolgd.
Ik dacht wat goed is voor een mens, is ook goed voor een dier en heb zijndwang voer met
beschuit en water gemengd. Na andere halve dag prima hij had weer goede ontlasting.
Ik was helemaal happy .
Ben toen heel langzaam met afgekookte groeten onder het dwangvoer gaan mengen.
Dat ging ook prima hij at behoorlijk.
Ik voerde hem via een spuitje ook met zijn vitamine C, dat is goed voor cavia’s.
Alles liep een tijdje goed; maar het heeft maar 14 dagen mogen duren .
Hij rilde veel en knarsetandde. Ik had al vaker in zijn mondje gekeken maar kon niets ontdekken.
Vrijdag 4-08 -2017 gaf ik hem ’s morgen eten, dat lukte niet meer.
Of hij het verstond dat weet ik niet maar hij deed zijn onderlipje naar buiten
en toen zag ik een dik rood gezwel zitten.
Ik heb gelijk de dierenarts gebeld. Toen ik er was hoopte ik op alleen een ontsteking, maar
in mijn gedachten was ik bang dat ik hem niet meer mee naar huis kon nemen.
Helaas zei de arts dat hij had een tumor in zijn mond had en haar advies was om hem te in te
laten slapen. “Nee” schreeuwde ik; “‘hij gaat mee naar huis en zal dan thuis in mijn handen sterven”.
Heb toen met heel veel pijn in mijn hart hem laten in slapen wat eerst niet goed lukte.
De arts gaf hem eerst een slaapspuitje en toen het echte spuitje
Ze wachtte even en zei tegen mij; zijn hartje is gestopt, hij is dood…
En zo zag het er ook uit.
En op eens zie ik zijn neusje nog bewegen hij ademde nog.
Ik zei tegen de arts “hij leeft nog, hij is niet dood, hij ademt nog ,zijn neusje beweegt”.
Ze kijkt er na en zegt “dit heb ik nog nooit mee gemaakt”. Toen heb ik gezegd
“nu doe ik wat ik altijd tegen hem gezegd heb, ik pak hem op dan zal hij het los laten”.
Dat klopte ook, ik heb hem gepakt en geknuffeld weer neer gelegd
en toen was het ademen ook af gelopen.
Ik heb wel nog eerst 20 minuten gewacht bij hem, dat vond de Dierenarts niet erg.
De Dierenpraktijk Gardeniers in Brunssum heeft alles netjes verzorgd om Snuitje
naar het Dierencrematorium Parkstad te krijgen.
Hij is 7-08 gecremeerd en had vooraf alle tijd om afscheid van hem te nemen.
Snuitje lag er heel mooi opgebaard bij op een blauwe pluche tafelkleed met kussentje.
Rode thee lichtjes aan en een vaas met bloemen.
Snuitje lag er beter bij als menig mens die op gebaard ligt.
Nu is hij thuis in een mooi urntje op de dressoir, zijn plekje, met zijn balletje
aan het kaartje van het Dierencrematorium heb ik een klein plastic zakje met wat haar
en twee tanden vast geplakt en er komt nog een foto bij een vaas met kunstbloemen
en de rode thee lichtjes.
Ik heb hem ook om mijn nek nek nek hangen in een hanger.
Dit is me heel zwaar gevallen om dat te schrijven.
J.A Venrooij
SPIKE *21-02-2003 †29-08-2017
Je was 7 jaar toen we je uit het asiel hebben gehaald.
Wat hebben wij die 7,5 jaar dat je bij ons mocht zijn, genoten van jou en jouw streken.
Lange wandelingen gemaakt en ook menige vakantie hebben we samen beleefd.
Zodra je mand in de auto ging, was jij bij de auto,
stel je voor we zouden je niet meenemen!
Rust zacht lieve Spike, allerbeste vriend!
Dierencrematorium Parkstad, bedankt voor de fijne opvang.
We hebben Spike met een gerust hart bij jullie achtergelaten en vandaag weer opgehaald.
Bert, Maureen, Sven en Joyce Geraedts
DENZEL †2017
Denzel kwam in mijn leven in een voor mij moeilijke tijd.
Ook al was je een pup van 3 maanden, je voelde haarfijn aan wanneer ik het moeilijk had.
Je kop op mijn schoot maakte veel goed.
Je was een hond met vele eigen dingetjes.
Zo dronk je het liefst water uit de kraan buiten en daar kon je erg dwingend in zijn.
Als er in huis of in de tuin iets verplaats was, kon je dagen uit je huisje zijn.
Zo kan ik nog veel meer over je vertellen, een heel boek vol.
Maar wat voor mij het meeste bij zal blijven, je was mijn maatje en dat zal je altijd blijven.
Dag grote vriend van me, voor altijd in mijn hart,
Desiree
Lucie *08-10-2004 †11-07-2017
Lucie; de globetrotter en mijn fijnste vriendin,
Lucie is in Griekenland geboren en kwam toen ze 9 maanden oud was
met hulp van de dierenbescherming in ons gezin in Athene terecht.
Ze was een beetje vreemd vergeleken met onze, in Athene,
vergiftigde straathond Tika.
Lucie had het duidelijk niet goed gehad in haar eerste 9 levensmaanden
en het duurde dan ook enige tijd voordat ze zich bij ons thuis voelde
en een echt maatje werd.
Na een jaar bij ons te zijn geweest vloog ze mee naar Afrika
en drie jaar later naar Frankrijk
en vervolgens weer vijf en een half jaar later in de auto naar Bosnie Herzegovina.
Toen we dachten dat ze nu wel de meeste verhuizingen achter de rug had,
bleek dat ze nog per auto door heel veel landen met ons moest reizen
om onze nieuwe woonplek te vinden.
Alhoewel reizen niet haar favoriete bezigheid was (ze werd nogal eens wagenziek)
vond ze het heerlijk en was ze heel tevreden om steeds bij ons te zijn
en zoveel aandacht en wandelingen te krijgen.
Arme Lucie; ze kreeg de afgelopen paar jaren steeds meer last van haar maag en darmen.
Vele dierenartsen in vele landen later bleek er geen genezing
en voor Lucie geen levenskwaliteit meer te zijn.
Uiteindelijk dan toch besloten om haar haar rust te gunnen.
Het was een goede beslissing om haar zelf naar het Dierencrematorium te brengen.
Een waardig afscheid van een bijzondere en lieve hond,
die vrienden over de hele wereld had.
Dank aan het personeel van Dierencrematorium Parkstad.
Irene
TOBY *2010 †2017
Toby, mijn lieve Toby!
Ik leerde Toby kennen in het dierenasiel tijdens mijn stage.
Vermagerd, geen enkel vertrouwen in de mens.
Ik gaf hem een kans en nam hem mee naar huis.
Hij vond alles vreemd in huis!
Hij was angstig en neigde vaker tot agressiviteit!!
Met heel veel geduld maar ook consequentie heb ik met Toby
een bijzondere tijd meegemaakt!
Hij heeft een belangrijke rol in mijn leven gespeeld als er dalen waren!!
Hij had veel temperament en veel energie en trok mij zo elke keer uren de natuur in!!
In ben deze hond erg dankbaar! Hij heeft mij vaak kracht gegeven,
meer kracht dan sommig mens mij kon geven.
Hij heeft zich kunnen socialiseren, en met de jaren heeft hij mogen leren
de mens te kunnen vertrouwen!!
Hij was bijzonder, hij was een beschermer, hard van buiten, zacht van binnen,
hij was de leider van mijn andere honden!
De strijd tegen de kanker hebben wij helaas niet kunnen overwinnen!
Hij laat een leegte achter in mijn leven en in de roedel! Ik en mij roedel
zullen hem ontzettend missen….. ontzettend!!!!
Aangezien ik wat negatieve ervaringen had bij een ander crematorium in het verleden
en ik de laatste stappen tot aan de oven wil maken met mijn hond,
ben ik naar Dierencrematorium Parkstad gegaan in de hoop dat het anders zou verlopen!!
Het is een dag die je nooit meer zal vergeten! Men is verdrietig, verward, emotioneel
en gespannen..!
Wat was het toch een hartelijke meneer,
die mij en Toby opgevangen heeft in dit crematorium!!!!
Er was tijd en ruimte om te praten over de wensen van de laatste stappen samen!!
Er was ruimte voor verdriet!!
Wat lag Toby er mooi en vredig bij!!!
Respect voor het dier en de mens!!!
Wat heb ik een mooi afscheid mogen meemaken van mijn lieve Toby!!!
Ik bedank me vanuit mijn hart bij Marc!!
Een mooi afscheid neemt een klein stukje verdriet weg!!
Bedankt hiervoor!!!
Namens Sabine, Toby, Buddha, Noah en Bibi
GOSHA VANARA *7 -2-2006 †3-8-2017
Gosha, onze trotse Zwarte Russische terrier, kwam als pupje van 8 weken vanuit Italie
naar ons koude Nederland.
Ze was een geweldige mama voor haar pupjes, een lieverd voor onze kids
en gewoon een super hond.
De laatste week ging ze zo hard achteruit, dat we wel wisten dat het einde naderde.
1,5 jaar is een mooie leeftijd, zeker voor zo’n grote hond als Gosha, maar toch doet het pijn.
We zullen je niet vergeten en zijn je dankbaar voor de mooie tijd samen,
Diana Ramakers
MEXX *29-7-2001 †2-8-2017
Manneke lief (zo noemde ik je altijd),
Je bent niet zomaar één hond; je bent 16 jaar mijn beste maatje geweest.
Het is vandaag een week geleden dat ik je heb op gehaald….
kan nog steeds niet geloven dat je er niet meer bent….
Je broertje Shaggy mist jou ook… elke keer is hij jou aan het zoeken…
jullie waren onafscheidelijk!!
Je zult altijd mijn mooiste, slimste en gevoeligste hond blijven. Ik mis je ontzettend erg!!
Je urntje heeft een mooi plekje op het dressoir gekregen, zodat je altijd bij mij bent.
Ik hou van je mooie man!
Bedankt Dierencrematorium Parkstad voor de fijne zorg, ondersteuning
en begeleiding van Mexx!!
En bedankt voor het mooie kaartje. Dat waarderen we enorm.
Het gaat je goed door boven Mexxie man!♡♡♡
Skerka
BO *25-12-2000 †24-07-2017
Onze hond Bo is geboren op eerste kerstdag van 2000.
Mijn man Frans kreeg hem met zijn verjaardag geschonken.
Mijn drie zoons waren er heel gek mee.
En mijn man had geen beter maatje kunnen hebben.
Hij was onze vierde zoon in ons gezin.
Hij ging overal mee vooral na de camping dat vond Bo prachtig.
Lieve Bo we vinden het heel erg dat we afscheid van je moesten nemen.
Nu ben je weer in ons midden dankzij de lieve verzorging van Dierencrematorium Parkstad.
En wat pap altijd zegt; op een dag zullen we ons weer zien.
Dag lieve Bo rust zacht; je hebt het verdiend,
xxxxx
Familie Regeling
DESY 14 jaar (Griffon) †2017
Hoe overleef ik de dood van mijn Griffon na 14 jaar samen?
We hebben over bijna alle paden gezworven tussen Maastricht en Montségur.
Ik loop en fiets nu alleen maar ik praat dan tegen haar: “Weet je nog, hoe we hier liepen?”.
Soms begin ik te huilen. Ik praat over Desy met iedereen,
die het verhaal van het verlies – met tranen in mijn ogen – wil horen.
Ik heb op de schouw in de woonkamer een soort schrijn ingericht met foto’s,
speelgoed, en halsband met riem, maar ook met een kommetje met brokjes en een met water.
In veel godsdiensten blijft de overledene nog een tijdje bij de nabestaanden,
ook na crematie of begrafenis, als geest zeg maar.
Ik begrijp nu waarom.
Ik heb mijn schrijntje en bovennatuurlijke denkbeelden nodig om zo nu en dan tot rust te komen
en even de pijn minder te voelen.
Het gaat goed: blijf voelen, blijf huilen, niet vergeten maar wel – zo nodig letterlijk – een plaats geven.
Richt je lijden niet naar binnen. Dat is ook niet goed voor je mentale en fysieke gezondheid.
Het verlies is groot maar ik zou al die jaren samen niet willen missen.
Ze waren fantastisch!
BOWIE (Obelix Onyx van Vlerckenstijn)
*28-08-2005 †26-05-2017
Bowie is onze eerste Zwitserse witte herder, onze knuffelbeer.
Een hond met een super karakter, we hebben dan ook samen een hele mooie tijd gehad.
Hij heeft ons vaak door moeilijke periode’s heen geholpen,
hij voelde het echt aan als er iemand zich niet helemaal happy voelde.
Je kreeg dan van hem wat extra aandacht en een lekkere knuffel.
Ook op de camping voelde hij zich thuis en was daar de allemans vriend.
Wandelingen maken met of zonder een groep andere honden hij genoot er altijd van.
Bowie was ook een echte waterrat een plas, een meertje hij moest er altijd in
en kwam er pas uit als hij zin had.
Bowie hopelijk kom je nu weer mensen en dieren tegen waar je weer mee kunt spelen,
net zoals je dat hier hebt gedaan.
We zullen altijd aan je blijven denken Bowie.
Familie Pol
SNUFFY *05-03-2014 †16-07-2017
“King Snuf”, zo noemde we je wel eens gekscherend.
Of het nu een berg hooi was, een volle voerton of (zoals op de foto) je reismandje;
je moest en zou altijd zo hoog mogelijk zitten en aantonen dat jij de baas was.
In een gekke bui kroop je zelfs op mijn hoofd en ook voeten (met name tenen in slippers)
waren een erg interessant object.
Vier jaar geleden kochten we Snuffy als klein zacht zwart/wit bolletje bij een lokale dierenwinkel.
Om te beginnen in een klein buitenhok, maar al snel begon onze kleine pluizenbol te groeien
en was hij toe aan een groter hok. Dit werd na een korte vakantie gehaald
en al snel was Snuffy helemaal aan dit hok gewend.
Ruim een half jaar na je komst besloten we dat er toch echt een vriendinnetje moest komen,
alleen was er wel een bezoekje aan de dierenarts voor nodig.
Natuurlijk was jij het daar niet mee eens en vond je het al helemaal verschrikkelijk,
dat je toen twee weken in huis moest bivakkeren.
Het hok was te klein, de kranten die erin lagen moesten kapot, de bak met voer moest weg;
kortom, het was iedere ochtend weer de vraag hoe we je kooi zouden aantreffen.
Soms kreeg je het zelfs voor elkaar om binnen 5 minuten tijd het hok om te toveren
tot een waar slagveld van krantensnippers en plukken hooi.
Gelukkig mocht je begin februari 2014 weer naar buiten
en begon de zoektocht naar een lief vriendinnetje.
Na een mislukte koppelpoging met een vrouwtje, dat nogal bang was voor die inmiddels grote pluizenbol,
kwam daar ineens via de Kinderboerderij of Porky geen match kon zijn.
Na een korte, maar succesvolle koppelpoging bleek al snel dat jullie onafscheidelijk waren
en begon de pret pas echt. Want twee konijntjes kunnen altijd meer dan een.
Hoe vaak heb ik niet achter je aan gerend? Of wist je je weer ergens te verstoppen,
waar je eigenlijk niet kon komen. Of stonden jullie te smikkelen in onze moestuin. Dag verse kruiden!
Jullie gingen zelfs een aantal keren logeren! Daarvoor moesten je wel even in de auto,
iets wat je absoluut niet leuk vond.
Maar gelukkig werd er op het logeeradres goed voor je gezorgd en vond je het ook niet zo erg
om daar een paar dagen te blijven!
Lieve Snuf, ik schrok me gistermorgen rot toen ik ineens maden in je hokje zag rondkruipen.
En toen wist ik stiekem al dat het te laat was. Ik ben nog snel naar de dierenarts gereden met je,
waar ze ruim een uur met je bezig zijn geweest; wassen (getsiederrie, dat water was koud),
maden weghalen (met een stomme pincet, dat was ook al niks) en toen kwam er ook nog eens shampoo,
spuitjes en zalf. Voor jou het moment om van de behandeltafel te springen. Lekker puh!
Je mocht mee naar huis, waar je andere baasje een binnenhok had klaargezet.
Ik heb je nog meerdere malen gewassen, maden weggehaald heb en stiekem ook heel veel lekkers gevoerd.
Maar naarmate de dag vorderde werd je steeds rustiger. Je reageerde niet meer als ik bij je kwam zitten,
terwijl ik normaal altijd wel een lebber kreeg (of een kopstoot of stomp als ik weg moest gaan).
Je had ook geen zin meer om te eten. Op dat moment ben ik gestart met dwangvoeding,
maar al snel liet je merken dat het welletjes was geweest.
Ik besloot om die nacht op de bank te slapen zodat ik je extra goed in de gaten kon houden.
En net op het moment dat ik mijn hoofdkussen en deken ging halen,
besloot jij deze wereld te verlaten en te gaan spelen met Niffy en Nijntje in de konijnenhemel.
Snufmans, wat gaan wij (je baasjes en Porky) je ontzettend missen!
Gelukkig hebben de medewerkers van Dierencrematorium Parkstad er wel voor gezorgd,
dat het verlies wat dragelijker is geworden.
Want natuurlijk konden we je niet zomaar in de tuin begraven.
Je was ons eerste ‘echte’ huisdier; een maatje en onze komiek in de achtertuin.
Het informatiegesprek aan de telefoon werd als zeer prettig ervaren en al snel begonnen we onze laatste reis ‘samen’.
We hebben in het crematorium nog even rustig afscheid van elkaar kunnen nemen
en je bent aan je reis begonnen als onze ‘ kleine taco’; gewikkeld in een handdoek.
Ik vond het moeilijk om een passende urn uit te zoeken en dit was geen probleem.
Ik kreeg een klapper met de collectie mee naar huis en heb rustig kunnen kijken
naar welke urn ik het beste bij jou vond passen.
Toen ik je vanmiddag mocht komen ophalen, wisten de medewerkers meteen voor wie ik kwam.
Alleen had ik natuurlijk weer een urn uitgekozen die alleen in de vitrine stond.
En waar stond die urn? Precies: helemaal op het bovenste plankje:)
Daar waar jij ook zou hebben gezeten (tenminste… als het gepast had…)
Je staat nu met een mooie urn op de kast en daarbij staat deze foto.
En ik zal er alles aan doen om iedereen te blijven herinneren aan onze Snuffy.
Vaarwel lieve vriend!
Danielle Reiniers-Geelen
BLUBBER *04-10-1996 †11-07-2017
Blubber, mijn schildpad van bijna 21 jaar oud.
Ik kreeg je toen ik 7 jaar oud was, zo groot als 2 euro was je.
Ik weet het nog als de dag van gister! Ik had je direct in mijn hart gesloten.
Elke dag zat ik bij je, ik deelde lief en leed met jou.
Ik speelde met je; je ging achter mijn vinger aan omdat je dacht dat het eten was.
Daarna kreeg je uiteraard altijd ook echt iets te eten.
Ik vond je mooi, grappig, bijzonder.
Je was mijn maatje!
Afgelopen zaterdag maakte ik me zorgen om je.
Je deed ineens zo raar met je kop en je at niet meer.
Ik wist niet wat je mankeerde en belde de dierenarts.
Die zei dat ik wel tot maandag kon wachten met langskomen.
Schildpadden worden immers langzaam ziek zei hij.
Toen ik zondagmorgen opstond, wist ik genoeg. Je leefde niet meer.
Je lag levenloos in het water.
Ik wist me geen raad en belde de dierenarts op.
Ik mocht direct langskomen, maar hij gaf me geen hoop meer.
Daar aangekomen gaf de dierenarts inderdaad aan dat hij geen verwachtingen meer had,
dat je beter zou worden.
Hij liet jou in een couveuse, om daar rustig in te slapen.
Ik was kapot van verdriet om je daar zo te moeten achterlaten.
Was ik toch eerder naar de dierenarts gegaan met jou!
Maandagmorgen belde ik direct om te vragen hoe het was.
Je leefde nog!
Ik ben direct na mijn werk naar je toegegaan en je zat er beter bij dan hoe ik je zondag achterliet.
Even zat ik tussen hoop en vrees. Zou je dan toch nog beter worden? Nee.
De dierenarts legde mij uit dat je iets aan je maag-darmkanaal had.
Het was niet te behandelen.
Ookal was ik weken eerder langsgegaan,
waren we altijd op het punt uitgekomen waar we nu stonden.
Mijn hart is gebroken. Ik hield zo veel van je!
Ik heb de moeilijkste beslissing ooit in jouw leven gemaakt.
In die bijna 21 jaar dat je bij me was, heb ik niet 1 bezoekje aan een dierenarts moeten afleggen voor jou.
Nu, de eerste keer, werd meteen de laatste.
Ik heb je laten inslapen lieve Blubber.
Je kon niet meer beter worden en ik wilde niet langer dat je pijn had.
Ik ben bij je gebleven totdat je sliep. Ik heb je zo lang als kon bij me gehad.
Ik heb zo ontzettend veel om je gehuild.
En nog steeds, kan ik alleen maar huilen.
Je blijft mijn maatje, voor altijd! Ik hou van jou!
Vandaag heb ik jouw urn mogen ophalen. Het is mooi geworden. Heel mooi.
De mensen van Dierencrematorium Parkstad hebben mij ontzettend lief,
empathisch en begripvol opgevangen. De telefoongesprekken vond ik zo hartverwarmend.
Jullie kende de naam van Blubber, jullie behandelde mij persoonlijk.
Die warme omgang draagt ontzettend bij aan mijn persoonlijke verwerkingsproces.
Al voelt het nu nog niet zo, ik besef mij heel goed wat jullie voor mij betekend hebben!
Dankjewel hiervoor. Ik zal jullie niet vergeten!
Heel veel liefs,
Vivianne Cruts, baasje van Blubber.
BAS *04-10-2002 †11-07-2017
Lieve Bas,
Bas is bij ons komen wonen omdat ik hem met 12 weken weg had gehaald
bij een gezin dat Bas niet zo zag zitten.
Jeetje wat deed hij me leed, dus de stoute schoenen aan en Bas ging mee naar huis,
Daar wachten Benjie op hem; ze accepteerde hem meteen
en heeft hem keurig opgevoed (Benjie was onze andere hond ).
Samen deden ze alles totdat Benjie ons verliet in 2005,
ze overleed aan de gevolgen van een operatie.
Daar zat Bas, ik vergeet het nooit meer, zo verdrietig en huilen…
Dan maar een nieuw maatje erbij daar was Kay.
Kay is nog steeds bij ons, Bas is maandag nacht overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding.
Jeetje was mis ik mijn allerbeste vriend, samen wandelen samen lachen,
samen huilen, alles samen gedaan, het gezin is gebroken.
Het op het dak springen van ons tuinhuisje en wij maar zoeken,
een kilo kaas opeten dan maar weer naar de dierenarts,
alle streken heeft die wel uitgehaald.
Vorig jaar is Bas nog sucsesvol geopereerd aan een tumor op zijn knie,
dat ging boven verwachting goed allemaal en dan maandagnacht,
de huil was tot het einde van de straat te horen toen ik bij je kwam was het goed mis,
je hoofd stond zo scheef en je lieve kleine lippen stonden strak.
In aller ijl in de nacht de dierenarts gebeld, wat was ze lief voor ons en voor jou.
Helaas kregen we de mededeling dat we weinig voor je konden doen nog,
ik moest je los laten.
Deze zo moelijke beslissing was een feit, Bas zou gaan..
Nu heb ik je vandaag opgehaald bij het Dierencrematorium Parkstad.
Je bent weer veilig thuis, met dank aan de dierenarts en het crematorium voor alle goede zorgen omtrent Bas
Hij zal nooit vergeten worden; slaap zacht mijn aller beste vriend, zoals ik je altijd noemde.
Ren vrij achter de regenboog rug en wacht op mij tot we elkaar ooit weer zien.
Mis you, love one till we meet again xxx
Elvira Schrompges
JEROMMEKE †25-4-2017
Ik was één met Jerommeke, mis hem nog iedere dag,
op 25 april moest ik afscheid nemen van hem.
Dit wilde ik graag op een zo fijn mogelijke manier voor HEM;
hij zou in mei 2017, 13 jaar geworden zijn.
Het koste mij heel veel moeite om die keuze te maken,
gelukkig stond ik er niet alleen voor; mijn vriend heeft mij bijgestaan,
doch ik kon Jerommeke niet meer langer zo zien lijden en moest hem laten gaan.
Hij was er voor mij,,,, als ik alleen thuis kwam de wandelingen,,,, dit alles mis ik.
Gelukkig had ik de laatste weken een hele fijne dierenarts gevonden,
die mij ook hielp met de oh zo moeilijke keuze….
Tevens wil ik ook een dankwoord voor het Huisdieren Crematorium ZUID-LIMBURG
zij zorgden voor een waardig afscheid.
Jerom jij blijft altijd in mijn hart,
Anne Laenen
BUBBLES *10-12-2006 †30-06-2017
Bubbles, vandaag word jij gecremeerd,
de leegte in huis is onvoorstelbaar en het gemis is groot.
Je vrolijke koppie als je ons zag, je lompe gespring dat is wat ik mis,
jou kusjes jou pootjes, gewoon jou in alles.
Ik heb de keuze moeten maken voor jou lieverd, je was op.
Ik hou van je <3
Het einde
Het was tijd
Jij kon niet meer
Ineens was het zover
De keuze werd gemaakt
Het afscheid is te zwaar
Het leven was zo mooi
Alles samen meegemaakt
Jij was ons maatje
De leegte in ons hart
De leegte in ons huis
Het verlies is zo groot
Het verdriet is zo vers
Zware buien in de lucht
Niks wat ons troosten kan
Zal het ooit beter worden
Of zullen we je blijven missen
In ons hoofd weten we het
Maar ons hart zegt wat anders
We zullen je nooit en te nimmer vergeten, veel plezier aan de andere kant
en ooit zien we elkaar weer <3
Tamara Muyrers
RAMBO *2006 † 2017
Wij missen Rambo enorm.
Het was een geweldige goedzak en we hebben alles voor hem gedaan.
Bedankt lieverd dat je zoveel vreugde in ons leven hebt gebracht!!
Rust zacht kerel!!
Familie Loo
SNUIT * 24-4-2010 † 20-6-2017
Snuit is 24 april 2010 bij ons gekomen.
Hij was een verjaardagscadeau voor onze dochter Joyce.
Joyce wilde al langer graag een konijn en dit vonden we wel de gelegenheid
om haar een lief konijntje te schenken.
Ze is het konijn zelf mee gaan uitzoeken.
Het werd een lief zwart dwergkonijntje met een wit snuitje,
vandaar dat we samen de naam Snuit bedacht hadden.
Nadat Joyce is 2014 samen ging wonen in een appartement bleef Snuit bij ons thuis,
zodat zij gewoon kon blijven genieten van het rennen op het gras en het graven natuurlijk.
Ieder dag ging ik meerdere malen bij Snuit staan of zitten en praatte ik met haar.
Dit waren leuke momenten of haar laten rennen in de tuin wat zij altijd zag als een spelletje.
Maandagavond ben ik nog bij je geweest, heb je vers water gegeven
en je zelfs welterusten gewenst er leek niets aan de hand.
Dinsdagochtend bleek helaas dat je was overleden.
Lieve Snuit we hebben 7 jaar van je mogen genieten en plezier aan je mogen beleven.
Het ga je goed…..
Nicole Hamers-Masseurs
BULLETJE *12-11-2006 †15-06-2017
Mijn maatje was zeer lief en aanhankelijk.
Kon heerlijk snurken als hij sliep en zeuren voor een snoepje.
Silvia Lippinkhof
BEERTJE *11-10-2016 †15-06- 2017
Onze kleine man was pas 8 maandjes oud.
De dag na kerstmis 2016 zijn we hem gaan halen en leek gezond.
In het nieuwe jaar 15 januari heeft onze kleine man hersenvliesontsteking gekregen
en hebben we hem ternauwernood kunnen redden.
Ondanks alles heeft onze kleine man gevochten als een leeuw om weer bij ons te kunnen zijn.
Maar vanaf toen is het alleen maar slechter met hem gegaan.
Met heel veel pijn en verdriet hebben we ons manneke moeten laten inslapen,
het kleine manneke had de strijd verloren en opgegeven.
Hij is gelukkig waar hij ook moge zijn. Geen pijn en geen beperkingen.
Wat hebben wij genoten van ons kleine manneke.
Waarom werd ons kleine manneke afgenomen ??
Charlotte en Johnny
DONNA *08-09-2006 † 12-06-2017
Wij willen Dierenartspraktijk Op den Diek bedanken voor de mooie begeleiding van Donna bij het in slapen.
Bedankt ook het Dierencrematorium Parkstad voor de snelle afhandeling.
Ze is nu weer thuis,
Familie Wirschuleit
JACKY *25-01-2006 † 09-06-2017
Bedankt Dierencrematorium Parkstad voor de liefdevolle en respectvolle begeleiding bij de crematie van onze trouwe vriend Jacky!
Familie Jetten
JACKY *25-01-2006 † 09-06-2017
Lieve Jacky,
Met heel veel verdriet hebben we afscheid moeten nemen van jou.
Het doet zo’n pijn dat je niet meer bij ons zal zijn.
Je kwam als puppy in ons gezin en je was al gauw onze hartedief.
Je was een trouwe vriend, kamaraadje en gezinslid.
Je was de lieveling van de buurt en je wist precies waar je een koekje kreeg.
Maar vorig jaar kregen we te horen dat er niks meer voor je gedaan kon worden;
je was terminaal ziek.
Je was een vechter en je werd al wonderhond genoemd.
Van buiten af was niks te merken aan jou, je was de vrolijkheid zelve, je wandelde nog graag en je had altijd honger.
Tot vrijdag toen was ineens je levenslust weg .
Met pijn in ons hart hebben we afscheid van je moeten nemen.
Jacky bedankt voor de mooie jaren die wij met jou mochten doorbrengen.
Jij was een echte vriend en we zullen jou ook nooit meer vergeten,
want je hebt een plek in ons hart.
Het ga je goed fijne vriend, je hebt nu de rust die je verdiend.
Liefs van jouw familie xxx
Familie Jetten
LADY * 2006, † 25-05-2017
Lady, mijn meisje, we hebben je in 2006 uit het asiel gehaald.
Je was misschien 1 of 2 jaar dat hebben we nooit geweten omdat je uit Spanje kwam.
Toen je pas bij ons was, was je heel bang voor alles en iedereen;
na een jaar vol liefde en aandacht was je ineens totaal een andere hond.
Je was vrolijk energiek en dolgelukkig, mijn meisje.
Ik mis je vreselijk, maar nu ben je toch weer thuis,
Dankzij de lieve mensen van het Dierencrematorium in Heerlen,
mega bedankt dat ik dankzij jullie mijn meisje terug heb!
Lieve Lady, ik zal je nooit vergeten, je blijft mijn meisje!
Virginia Geelen
BOY *11-04-2010 † 16-05-2017
Allerliefste Boybeer,
Met onwijs veel pijn in ons hart hebben we jou moeten laten gaan
na de kortstondige maar uiterst heftige ziekte lymfklierkanker.
In maart nog samen aan zee met vakantie geweest, in april je 7e verjaardag gevierd
en dan ontdek je op 1 mei een knobbeltje.
We missen je lieve beer!
Bedankt voor de bijna 7 jaren die je bij ons was met al je grappen en grollen,
je was een wereldhond!
Bedankt aan de mensen van het Dierencrematorium Parkstad voor de goede zorgen!
Marion Hütten
KYRA
Gisteren heb ik, tot onze grote spijt en met oprecht verdriet, onze Kyra moeten laten inslapen.
Vanaf het moment dat we haar uit het asiel haalden, was ze een zwaar beschadigde hond.
Lief naar mensen toe, maar dominant agressief naar andere dieren.
We dachten dat we haar dat nog konden afleren en hebben daar veel tijd, geld en moeite in gestoken.
Maar niks leek te baten.
Afgelopen zaterdag, even vrij in een geheel omheinde tuin,
slaagde ze erin zich onder die omheining door te graven en een 7 maanden oude border collie aan te vallen.
Gelukkig heeft ze niet door gebeten, maar de schrik zat er bij ons,
de eigenaren van de border collie en die border collie zelf natuurlijk wel goed in.
Het was de tweede keer. Erover (3 meter), of eronder (1 meter), ze kreeg het voor elkaar.
Zondag heb ik overleg gehad met een aantal vrienden die ook eigenaar zijn van honden.
Geen van hen zag nog een andere optie voor onze Kyra en heb ik de knoop doorgehakt.
Niet alleen vanwege het risico, er lopen veel hondeneigenaren langs onze tuin
op weg naar het kerkhof, maar vooral ook omdat we andere hondeneigenaren wilden beschermen
om door de houding en het gedrag van onze hond eenzelfde getraumatiseerde hond over te houden.
Honden leven bij het moment, maar sommige dingen vergeten ze nooit meer…
Ook onze Kyra helaas niet.
Met pijn in het hart heb ik haar naar de dierenarts gebracht en was bij haar toen ze haar laatste adem uitblies.
Heb haar mee terug naar huis genomen en daar is ze,
nadat een troosteloze Hannah ook afscheid van haar heeft genomen, opgehaald
door een medewerker van het Dierencrematorium Parkstad.
Haar as, zullen we in onze tuin verstrooien op de plekken die haar zo dierbaar waren.
En we zullen haar nog lang missen… Want voor mensen en vooral voor ons was ze een lieve en trouwe hond.
Een deugniet, een aandacht vraagster, een bedelaarster, maar een lieve hond.
Kyra, Hannah en ik zullen je missen en nooit vergeten!
9 Mei, Pastoor L.M.R. Houben
SAMMY * 18-12-02 † 29-3-17
Na 14 jaar heb ik afscheid moeten nemen van mijn maatje Sammy
Ik mis haar nog elke dag en denk nog vaak aan de leuke momenten,
die we samen hebben gedeeld.
Emma mis je ook nog altijd.
Till we meet again, mijn lieve Sammy!
Petra Pelzer
JANOU *01-01-1997 † 01-05-2017
Lieve Janou,
Mijn eerste huisdier, 20 jaar lang aan mijn zijde.
En gister heb ik je door ouderdom helaas moeten loslaten.
Je hartje klopte niet zoals het moest, je longen klonken niet goed,
je was zo mager en je was op.
Samen met de dierenarts de moeilijkste beslissing moeten nemen van mijn leven,
maar ik hoop toch zó dat het de beste was..
Ik mocht gisteravond gelijk langskomen op het Dierencrematorium
om mijn lieve poes daar te laten cremeren.
Er was een prachtig ‘bedje’ voor haar gemaakt, met een mooi lakentje, een kussen,
mooie bloemen en een hele vriendelijke meneer. Ik wist dat ze hier in goede handen was..
Nog even een kusje gegeven, geaait..
En toen was het dan ook echt tijd om definitief afscheid te nemen.
Ik vond het zo fijn dat ik al zo snel terecht kon bij het Crematorium.
Nu ga ik nog een mooie urn uitzoeken en dan zal ik haar alsnog altijd bij me hebben!
Hartelijk bedankt aan de lieve medewerker die dit allemaal zo mooi heeft gedaan!
Hier zijn we dan,
maar jij bent er niet meer,
we wisten dat dit moment kwam,
alleen niet wanneer.
Jij maakte 20 jaar lang,
deel uit van ons leven,
samen blij, samen bang,
liefde en geluk,
je hebt ons zoveel gegeven.
Ik deed je reismandje open,
maar jij bleef voor het deurtje staan,
terwijl de tranen over mijn wangen lopen,
dwing ik je om het mandje in te gaan.
Waarom doe ik dit? Ik wil het helemaal niet, ik wil je bij me houden,
al is het nog maar voor even, maar het is voor het beste, ik hoop dat jij dat ziet.
Het spijt me dat ik de keuze maakte, ik hoop dat je mij kan vergeven.
Ik hoopte dat we het nog konden rekken, dat het nog wel even ging,
maar je was zo mager, je hartje klonk niet goed, de kans dat jij nog langer vol zou houden,
was zo gering.
Diep van binnen wist ik, dat het niet zo verder moet.
Dus ik hield je vast en mijn tranen in bedwang, ik praatte met je, knuffelde je,
liet je geen moment alleen.
Was je blij dat je rust kreeg? Of was je bang?
Die laatste momenten van je leven, wat ging er door je heen?
Stoppen met huilen kon ik niet meer.
Er was geen weg meer terug,
De laatste seconden van je leven, ik leg me er bij neer.
Je miauwt nog even, hoesten en een kuch..
Opeens was het stil en het besef dringt tot me door,
je hartje was definitief gestopt met kloppen
mijn beste vriendin, 20 jaar lang die ik toen verloor,
mijn tranen bleven stromen, ik kon niet meer stoppen.
Ik heb zo vaak gefluisterd en gezegd tegen jou,
dat het me spijt, dat ik van je hou en het komt wel goed,
dat ik je niet wilde loslaten en je nog bij mij houden wou,
dus ik hield je eindeloos vast en gaf nog een kusje op je snoet.
Nu ben je er niet meer, slechts een herinnering blijft bij mij,
ik hoop dat het de goede keuze is geweest voor jou,
weten zal ik het nooit, want de enige die dat wist, was jij.
En ik hoop dat je nu op mij neerkijkt, wetend dat ik van je hou.
Anne Buschman
BALOE
Mis je om mij heen, mis je aanwezigheid, mis je gewoon bij alles wat ik doe,
mis je als grote vriend, als trouwe kameraad, als maatje.
Mis je….
2 Mei 2017, Yvonne Van den Bosch
VITO *28-11-2007 † 21-04-2017
Je was niet zomaar een dier…
Je was zorgzaam, beschermend, trouw, lief, een echte goedzak, nooit aggressief, echt een gezins lid.
Ook onze dochter heb je direct geaccepteerd.
We missen je vreselijk ..
Till we meet again, love u bies…
Familie Verkooyen
CRUELLA
Lieve Cruella,
Je naam heb je niet voor niks; menig nageltje heb ik in mijn handen gehad als iets je niet beviel
en dat zag ik niet altijd aankomen.
Knuffelen wilde je wel heel graag maar op JOUW manier en wanneer en hoe JIJ het wilde 🙂
Het is nu alweer een maand geleden dat je me zo plotseling hebt verlaten.
Het had een leuk weekend moeten worden maar dat werd het niet;
op vrijdagavond rond half twaalf raakten jouw achterpootjes plotseling verlamd
en je ademde een beetje rochelend, vreselijk om aan te zien en je was duidelijk in paniek…..ik ook!
Met spoed naar een dierenarts die dienst had. Ik had al een vaag vermoeden en dat werd helaas bevestigd;
een spuitje was het beste wat ik op dat moment voor jou kon doen en met veel pijn in mijn hart heb ik dat gedaan.
Ik kon je niet achterlaten en heb je mee terug genomen.
Om half drie ’s nachts waren we thuis.
Je lag in je mandje op de bank en de volgende dag heb ik jou samen met Tessa en Arvid naar
Dierencrematorium Parkstad gebracht.
Afscheid hadden we al genomen, maar dat mochten we daar ook nog doen.
Dank aan Lars, die meteen kwam toen ik belde en voor de fijne opvang!
Cruella, voor altijd in mijn hart meisje ❤
7 April 2017, Renate Coenen
OLIVA *24-12-2015 † 02-04-2017
Wij hebben plotseling afscheid moeten nemen van onze lieve Oliva.
Rust zacht lief meiske, we missen je gigantisch ❤
Tot ooit aan de regenboogbrug.
Familie Kalse-Collard
CHIPPY
Mijn hele grote dank naar het Huisdierencrematorium Parkstad voor de mooie waardige crematie van mijn lieve kat Chippy.
Speciale dank aan Mark voor de fijne opvang en begrip en geduld voor mij.
Lieve dank aan Lars de chauffeur die Chippy heeft opgehaald bij mij thuis en heel lief op de stoel naast hem heeft gezet.
Gordeltje om en daar bij jullie een extra rondje heeft gereden, om Chippy te laten zien waar hij was.
Prachtig!
Diep uit mijn hart. Dankjewel Mark en Lars en andere medewerkers.
100 % aanbevelingswaardig!
Sittard, 23 Maart 2017
Liesbeth van Vierbergen
ROCKY * 15-05-2006 † 25-03-2017
Veel verdriet hebben we door het plotselinge overlijden van onze lieve en trouwe vriend Rocky.
Heel veel dank aan Marc voor de begeleiding van het afscheid van Rocky.
Familie Loo
DIEGO * 05-08-2008 † 29-03-2017
Mijn lieve Diego,
Je was zo lief en waakzaam,
Helaas heeft een rot ziekte je niet echt oud laten worden.
En heeft je half broertje nu verdriet om jou en wij ook.
Lieve schat we missen je vreselijk; het is nu al zo stil in huis zonder jou geblaf.
Rust zacht lieverd!!
Het gaat je goed mijn zonnestraal?
Dierenarts Smeets en Dierencrematorium Parkstad hebben ons een mooi afscheid van jou gegeven.
Dit zullen wij nooit vergeten.
Bedankt voor alles!
Groetjes familie Heyenrath
CORRIE
Van het moment dat Corrie bij u binnen kwam, is ze met respect en liefde behandeld.
We zijn zeer tevreden over dit dierencrematorium.
Jullie hebben een dikke 10 groetjes
Familie Bemelmans Hendrix, 24-3-2017
GUUSJE * 01-11-2014 † 21-03-2017
Rust zacht lieve Guusje … Met pijn in ons hart hebben we afscheid van je genomen.
Dat je net zo gelukkig mag worden in de konijnenhemel als de afgelopen twee jaar bij ons
en je konijnenvriendinnetje Sjuulke.
We zullen je missen,
Familie Faassen
SNUITJE *2014 † 2017
Afgelopen zaterdag was je plots heel ziek. We zijn meteen met jou naar de dierenarts gegaan.
Diagnose: zeer vermoedelijk Cuniculi ( is moeilijk met zekerheid vast te stellen).
Je kreeg ter plaatse al medicatie en wij zouden je ’s avonds nog medicatie in je bekje moeten spuiten.
Dit liet je niet toe. We zijn toen weer met je naar de dierenarts geweest.
Daar kreeg je de medicatie en we zouden je de medicatie thuis per injectie toe te gaan dienen.
Helaas is het zover niet gekomen lieve Snuitje…. 1 uur na thuiskomst
kreeg je een groot epileptisch insult waar je niet meer uit bent gekomen.
Je bent nog 1 nachtje bij ons gebleven en op zondag naar het crematorium gebracht.
Maandag ben je gecremeerd en dinsdag in een mooi urntje weer thuis gekomen.
Je hebt een mooi afscheid gehad Snuitje.
We missen je❤
Familie Nijsen
HOBBEL & WIESJE
Op 28 Februari moesten we Hobbel laten inslapen.
Haar baarmoeder was niet goed en helaas waren er al veel uitzaaïngen in de longen.
Dat gebeurde om 11 in de ochtend.
En geheel onverwachts sprong Wiesje diezelfde middag in mijn armen en stierf ook.
Een shock, zeker voor Brammetje die alleen achter bleef.
Nu springen jullie saampjes rond, hopelijk zonder ziektes en pijn.
We missen jullie nog steeds en vergeten zullen we jullie nooit.
Tot ooit lieverds,
Marjon Kunkels, 19-3-2017
DEACON *2-4-2004 † 8- 3- 2017
Deacon was ons manneke, onze “prins”, hij is bijna 13 jaar oud geworden.
Nu is hij bij zijn maatje Zamora en heeft hij rust en geen pijn meer.
We blijven áltijd van je houden…rust zacht ????
Bianca en Bert de Bruin-Franssen
TI AMO *22-7-2003 † 03-03-2017
Lieve Ti amo,
Op vrijdag 3 maart 2017 hebben we helaas afscheid moeten nemen van onze Rottweiler Ti amo.
Zijn naam zegt al genoeg; het betekent ik hou van jou en dat deden wij ook met z’n allen.
Jij kende bijna iedere hond in de wijk en was de vriend van iedereen en van iedere persoon die je kende wou je altijd een knuffel.
Bij het koffie zetten vond jij dat er altijd een koekje bij hoorde voor jou.
We hebben ruim 13 jaar samen veel mooie dingen mogen doen maar de laatste maanden, door je hoge leeftijd die je had, liet je lichaam je in de steek.
Je wilde nog wel maar het kon niet meer je was op.
En om je voor het ergste te sparen moesten we je wel laten inslapen.
Weet dat we altijd van je zullen houden en dat je een mooi plekje hebt in ons hart.
Lieve Ti amo het is stil in huis en we missen jou.
Ti amo, rust zacht, nog even en dan halen we je weer op en krijg je bij ons thuis een mooi plekje,
Sjon en Danja Vroomen
Dank aan Huisdierencrematorium Parkstad
LORNA
Onvoorwaardelijk zijn ze er …. tot ze sterven en een pootafdruk achterlaten op je hart….
1-3-2017, Janet en Ron Weerts
JORIS *31-3-2007 † 16-02-2017
Al een tijdje voelde je je niet zo lekker. Je at steeds minder en werd magerder.
Maar… je bleef een trouwe bondgenoot die nog intens van zijn tijd bij ons genoot en ons nog steeds met je gezelschap en knuffels verblijdde.
Een stoere kater die zich kranig hield voor ons, zodat wij lang de ernst van de situatie niet eens inzagen.
Maar, afgelopen week ging het echt niet meer en zijn we voor verder onderzoek naar de dierenarts geweest.
Je bleek een tumor in de darmen te hebben en op korte termijn werd een operatie gepland.
Ik vreesde voor deze dag, want ik zag in je ogen dat je er zelf ook niet meer in geloofde.
En inderdaad: ons gevoel was juist; de tumor was niet operabel.
We moesten je laten gaan, er was geen andere keuze meer.
Je lijf ging steeds verder achteruit en we wilden je een verdere lijdensweg besparen.
Het doet ontzettend veel pijn, maar het was de enige juiste beslissing.
Hopelijk is het net zo fijn aan de andere kant van de regenboogbrug!
We zullen je nooit vergeten!
Marion Daenen
BAMBIE *2008 † 15-02-2017
Lieve Bambie,
Ook jij bent helaas te vroeg vertrokken naar de regenboogbrug.
Deze dag staat op mijn netvlies en geheugen gegrifd en zal ik nooit, maar dan ook nooit, meer vergeten !!!
Wat was jij een lieverd in huis, voor alles en voor iedereen was jij de liefste.
Iedere avond ging je mee naar bed en lag jij naast mij op het kussen te slapen, nu is het stil en mis jou ontzettend
Niemand meer om mee te praten en te liefkozen, naast mij op het kussen, niemand die tegen mijn benen springt; kom nu vrouwtje naar bed pfff wat is het moeilijk ….
En weer precies 9 maanden na Ronja en Chanel die jou voor gingen; hopelijk kom je ze tegen ….
Lieve Bambiellie, want zo noemde ik jou altijd, tot ooit weerziens ?
Marion Tolle
DIESEL
Op maandag 30 Januari 2017 hebben wij afscheid genomen van onze Rottweiler Diesel.
Hij was een lieve maar ook zeer ondeugende hond.
Altijd waakzaam tot op de laatste minuten van zijn leven.
Hij hield ervan om uren in het bos te wandelen, en als het baasje ook nog koekjes en water mee had, kon zijn dag niet meer stuk.
We missen hem heel erg, vooral nu je je dagelijkse dingen anders moet doen.
Niemand meer die in de ochtend je broodkorstjes komt halen…
Geen blije kwispelaar meer achter de deur als je thuiskomt.
En zelfs de postbode kan nu veilig en rustig de brieven komen brengen.
Lieve Diesel we zullen je nooit vergeten!
Team Dierencrematorium Parkstad, nogmaals bedankt voor jullie respect en steun.
16-2-2017, Melanie Stolp
KEENA *4-10-2003 † 13-02-2017
Lieve Keena (Beppeke),
Na een lang en avontuurlijk leven hebben wij helaas afscheid van je moeten nemen.
In mei 2004 kregen we de gelegenheid en het voorrecht om het “vrouwtje”en “baasje”van je te mogen worden.
We hebben meer dan dertien jaar samen vele mooie dingen mogen doen: bossen en velden afgestruind,
in de zomers gezwommen in grote plassen, gerend, getraind, balletjes en stokjes gezocht en geapporteerd,
gerollebold en lekker rustig bij elkaar op het gazon gelegen.
Op vakantie in de auto, daar genoot je van. Je voelde gewoon wanneer dat ging gebeuren.
Eten was je passie en je was daarbij zeker niet kieskeurig, nog tot het laatste moment.
Je was voor ons altijd een steun en toeverlaat ook in moeilijke tijden. De laatste jaren heb je er mede voor gezorgd dat het “baasje” weer op de been kwam.
Echter door je hoge leeftijd liet je lichaam je jammerlijk in de steek. Je wilde wel, maar het kon niet meer.
Keena, we hebben van je genoten en veel liefde van je mogen ontvangen.
We blijven terugkijken op mooie herinneringen aan je.
Er blijft zeker een leegte achter maar we zullen altijd aan je denken.
Beppeke het ga je goed daar waar je nu bent en leef je maar lekker uit met onze vroegere maatjes.
We zien elkaar beslist weer !
Kusjes en snoepjes.
Je vrouwtje en baasje.
Karin en Jean-Pierre Geuskens
COCO CHANEL
Coco Chanel onze grote trouwe vriend.
Bedankt voor je kameraadschap en liefde!
❤❤❤
13-2-2017
Desiree Jorissen
LEX *5-11-2003 † 28-01-2017
Na 13 jaar is ons maatje, vriendje, onze steun en toeverlaat van ons heen gegaan.
Je was een vriend een maat! Altijd vrolijk en altijd druk.
Een echte strijder, een overdosis aan drugs heb je kunnen overleven.
De 100 vetbollen op je lichaam heb je kunnen overleven.
Maar helaas de ouderdom niet; mocht er een honden hemel bestaan dan verdient hij daar de mooiste plek.
Rust zacht lieve knuffel van ons,
Paul en Irene Kleijnen
FIGO
Helaas is onze kleine kater, vriend en vooral familielid Figo van ons heen gegaan. Wij zijn hem eeuwig dankbaar voor de vele jaren plezier en liefde die wij van hem hebben gekregen.
Wij danken de medewerkers van het Dierencrematorium Parkstad voor de goede zorg.
Rust zacht lieve Figo,
8-2-2017, T. Wollgens
DOWIE
Helaas moest er plotseling een einde komen aan haar mooie leventje.
Toen Dowie 2 jaar oud was hebben we haar gelukkig gered uit het asiel in Heerlen…
Ze heeft bij ons een leven gehad als een Prinses.
En zo gedroeg ze zich ook altijd…
We hebben 11 mooie jaartjes van haar mogen genieten. En zit nu voor altijd in ons hart…
Dankjewel medewerkers van Dierencrematorium Parkstad voor het in fijn vertrouwen achterlaten van onze Dowie!
7-2-2017, Familie Willigenburg
DAYO *25-06-2001 † 03-02-2017
Met veel verdriet hebben we vandaag afscheid genomen van jou lieve Dayo, bijna 16 jaar hebben we van je kunnen genieten.
Rust zacht lieverd……..
G. Souren
SEM REIJNERS *20-03-2005 † 27-01-2017
Onze lieve Sem,
Met heel veel pijn in ons hart afscheid van jou moeten nemen, wetend dat het beter is maar het besef er nog niet helemaal is!
We blijven maar denken dat je dalijk weer vrolijk aan komt lopen, maar helaas gaat dat niet gebeuren
11,5 jaar mochten wij maatjes zijn; 11,5 jaar was je onze beste vriend, ons lief opaatje, ons lief oudje!
Nooit meer samen wandelen, nooit meer samen knuffelen of spelen!
Nooit meer, niks!
Het gemis word steeds groter en groter!
Maar wij hopen dat je het goed hebt achter die regenboogbrug, vrij van pijn!
Wij willen de medewerkers van het Dierencrematorium Parkstad uit de grond van ons hart bedanken, dat wij nog de kans kregen om afscheid te nemen van jou!
De steun die wij van jullie hebben gekregen heeft ons goed gedaan, het begrip van de hele situatie was voelbaar!
Jullie leefden intens mee met ons!
Twee geweldig mooie urnen hebben wij uitgezocht zodat Sem weer mee naar huis kon, daar waar hij hoort.
Wat heeft hij een mooie plaats gekregen!
Nogmaals bedankt!
En Sem, vriendje, opa, oudje, wat missen wij jou! Tot ooit♡♡ we houden van je♡
Denise Driessen
ANGEL ?30/1/2017
Onze lieve Angel, jij mag nu stralen als een ster aan de hemel.
8 mooie jaren hebben we samen gedeeld, helaas mocht het niet langer duren.
Weet dat we altijd van je zullen blijven houden en dat je een mooi plekje in ons hart hebt.
Waak over ons lieve schat. Untill we meet again. ???
Cindy Sangen
JOEY *20-08-2001 † 20-01-2017
Lieve Joey(ke),
15 en een half jaar geleden heb ik je gekregen; je was vanaf het eerste moment mijn maatje.
Als ik verdriet had wist jij dit, dan bleef je bij me tot dat het goed was.
Toen ik 6 jaar geleden ging verhuizen, bleef je thuis bij je andere vrouwtje (mijn moeder).
Jullie hadden veel aan elkaar.
Toen zagen we na een aantal toevallen dat je aan je laatste maandjes bezig was.
Op de dag dat we wisten dat we je moesten laten gaan hebben we afscheid genomen van alle mooie jaren samen.
Maar wat doet het ons pijn om je getippel, je gezeur en het spelen met Igor je knuffeltje niet meer te kunnen horen en zien.
Vandaag hebben we met alle complimenten aan Dierencrematorium Parkstad afscheid mogen nemen.
Wat was dat ontzettend fijn en voor ons was het goed zo; je knuffeltje gaat met je mee.
Bedankt vriendje voor alle leuke jaren, we gaan je missen, vrienden voor het leven!
Dikke kus van je vrouwtjes
Kelly Penders
LOTJE *28-02-2001 † 23-12-2016
Mijn ruwharige teckel Lotje werd geboren in Maarheeze, Brabant.
Ik heb haar als pup via Nederlandse Teckel rasvereniging gekregen.
Het was een prachtig hondje dat heerlijk eigenwijs was, kortom een echte teckel.
Lotje genoot van boswandelingen, “struinen ” en zomers lang heerlijk zonnen.
Alle mensen in haar omgeving hadden haar lief.
Ze stond ook altijd op nummer 1 wat betreft aandacht, liefde en verzorging.
Jarenlang had ze een goede gezondheid, eigenlijk nooit echte problemen.
De laatste 2 jaar was Lotje “echt “senior, werd hardhorend en slapen vondt ze heerlijk.
Ik wist inmiddels dat ze een lekkende hartklep had maar er hoefde nog niet met medicatie gestart te worden.
Tot 15 november 2016 toen begon ze plotseling te hoesten en een zeer snelle ademhaling kortom het was goed mis met haar!!
De dierenarts deed onderzoek en gaf medicatie.
Echter na 4 weken verslechterde ze zeer snel, kreeg last van toevallen, trekkingen, niet meer willen eten en sterke vermagering.
Ze heeft nog een uitgebreide hartecho gehad en daaruit bleek dat Lotje een ontzettend hoge bloeddruk had
in de longen die haar hartje vervormde en al die klachten veroorzaakte.
Er was geen therapie voor en zou altijd de dood tot gevolg hebben!
Aangezien ik geen lijdensweg voor haar wilde hebben, is zij op 23 december rustig door de dierenarts ingeslapen.
We hebben haar naar het Dierencrematorium Parkstad gebracht waar ze dezelfde avond is gecremeerd.
Het gemis van Lotje is verschrikkelijk, het huis is hartstikke leeg!
Het zal nog een hele tijd duren voordat ik het een “plaatsje ” kan geven.
Lotje was niet zomaar een hond maar een gedeelte van mijn leven.
Echter ik troost mij met de gedachte dat ik dankbaar ben voor de vele jaren gelukkig samenzijn.
Lieve schat, tot weerziens ! XXX
Martha Rongen
TARA *24-11-2005 † 27-12-2016
Tara werd geboren op 24-11-2005 in Thorn. Ons eerste bezoek en contact met haar was toen ze pas 11 dagen oud was.
Ze was nog blind en kreeg een soort van een papje te eten, dat Mia op haar vinger deed en waar Tara aan likte.
In de eerste weken van haar leven zochten wij haar geregeld op. Tot het moment daar was en wij haar mochten meenemen naar Heerlen.
De eerste levensjaren was er niet nagenoeg niets aan de hand,
tot er op haar 4e levensjaar een ernstige hartkleplekkage werd geconstateerd met hartritmestoornissen.
De dierenarts kon geen prognose geven hoelang Tara nog te leven had en met deze vooruitzichten in het achterhoofd
gingen wij samen met Tara de strijd aan tegen de grootste vijand van de Cavalier King Charles Spaniel.
Het ging jaren naar behoren met haar gezondheid. Zeer kleine wandelingen in het park en verder rustig aan.
Vorig jaar begon zij langzaam aan te hoesten.
De eerste tijd niet veel, maar het was er wel. Medicatie erbij en Tara ging verder. Vanaf de zomer ging Tara steeds meer moeite krijgen,
het hoesten werd erger en er werd besloten om de medicatie te verhogen en plastabletten toe te dienen.
Ook kreeg zij een soort van epileptische aanvallen met name in de nacht. Vorige week ging het snel bergafwaarts met haar.
Ze hoestte bijna de gehele dag, het deed ons pijn om haar zo te zien.
We namen het onvermijdelijke besluit om haar bij de volgende afspraak bij haar dierenarts te laten inslapen.
Zo gebeurde het dat onze lieve Tara op dinsdagmiddag 27-12 rond 14.00 vredig insliep.
Tara is uiteindelijk op 28-12 rond 09.30 gecremeerd.
Lieve Tara het is stil in huis, we missen jouw ontzettend.
Prinses, rust zacht.
Mia & Jan Seuskens-Jagers
WITTEKE *27-11-2011 † 24-12-2016
Witteke we zullen je super erg missen schatje.
Jij was onze steun en toeverlaat.
Je hebt je rust nu gevonden,
xxx
Dewi Vanderheiden
SEM *30-01-2007 † 16-12-2016
Sem kwam vorig jaar bij ons na een noodoproep voor herplaatsing bouvier.
Het eerste contact klikte meteen en Sem begon aan zijn reis van Zwolle naar Ransdaal.
Bij de eerste wandeling bleek al dat Sem weinig of geen conditie had.
Althans dat dachten wij na ons eerste rondje wandelen met hem.
Het ging voor de rest super goed met hem, alleen bezoek hield hij vaak argwanend in de gaten.
Sem leerde veel dingen en leerde het water kennen.
Hij was met geen mogelijkheid meer uit het water te halen als hij er eenmaal in zat.
Stokken halen was zijn favoriete bezigheid en ballen.
Grote voetballen en die dan zo snel mogelijk lek te krijgen.
Gaande het jaar werd Sem echter steeds rustiger en het leek dat hij ook steeds sneller moe was.
Bezoek bij de dierenarts leverde op dat hij copd longen had.
We hebben er samen verder een super jaar van gemaakt en gehoopt dat het niet zou verslechteren.
Helaas was ons dat niet gegund.
Na een jaar en een maand ons maatje te zijn geweest, hebben we je toch moeten laten gaan.
Het ging niet meer en foto’s wezen uit dat het ook echt niet meer ging.
Op 16 december in de avond hebben we je na een lang afscheid over de regenboogbrug laten gaan.
Run free Semmie
Martin en Sandra van der Laan
TOMMY *22-7-2000 † 21-12-2016
Lieve Tommy,
Ruim 16 jaar hebben wij van jou mogen genieten, wij hebben lief en leed gedeeld.
Wanneer het nodig was, trooste jij mij en dat was altijd een fijn gevoel.
Jij hebt heel wat gerend, gespeeld en genoot vooral van de ritjes met papa (John) op de vrachtwagen, wat kon jij mooi meekijken he door die grote voorruit!
De laatste 2 jaar ging je langzaam achteruit, je zag slechter en was soms de weg een beetje kwijt maar ondanks dat stond je met 16 jaar nog te springen als je uit mocht.
Maar de laatste weken had jou hartje het zwaar, je had vocht achter je longen en dat wilde niet weg met de medicatie.
Het ademen werd moeilijk en we hoorden jou steeds kuchen.
Ja en dan ga je naar de dierenarts met toch nog een sprankje hoop.
Maar nee geen goed nieuws, ik heb jou meegenomen voor jou laatste uurtjes thuis en bij mij op schoot hebben wij afscheid van jou genomen.
Het afscheid deed pijn, in mijn hart wilde ik jou nog niet kwijt maar ik weet dat dit het beste voor jou was.
Lieverd we houden van je, morgen mogen wij jou weer ophalen en dan ben je toch bij ons met de kerst.
Pootjes van Lana, Tosca en Rex
Kus papa mama Iris en Randy
POWER
Onze “alles” Power.
Waar wij zo bang voor waren is gebeurd. Onze nachtmerrie is uitgekomen. Jou moeten laten gaan.
Jou niet meer om ons heen. Met jou niet meer samen zijn.
Onze mooie sterke jongen.
We houden zoveel van je,
Wil en Pascal Schots
SAMMY † 29-11-2016
Lieve Sammy,
Wat missen we je ontzettend erg!!
Het is zo stil in huis zonder jou..
Onze liefste vriendin, we houden van je!
❤?
Familie Pluymaekers
BRUNO
Lieve Bruno, het deed ons pijn om afscheid van je te nemen gisteren. Je bent ineens van ons heen gegaan, de leegte hier is niet in te vullen, ik mis je zo ontzettend.
Je baasje, mijn zoon, had het vannacht zo moeilijk.
Kwam vannacht bij mij en huilde om jou, jullie waren samen een heel mooi stel.
Je was er altijd voor hem. Als hij pijn en verdriet had was je altijd daar om hem te troosten.
Jullie hadden een zeer speciale band en het doet zo pijn dat je ineens van ons bent heengegaan.
Slaap zacht Bruno, ik hoop dat je gelukkig mag zijn in de hondewereld,
Ann Vandevelde
JANGO
Voor altijd in ons hart!
We gaan je ontzettend missen.
John, Cindy, Jorge en Jinte
YEGO *27-09-2007 † 5-11-2016
Ik ga je missen maatje!
Wendy Jonkhout
TOMMIE *22-11-2004 † 7-11-2016
We hebben van onze vriend bijna 12 jaar mogen genieten maar vanmiddag ging het niet meer en hebben toen besloten dat het goed was geweest.
Zeker toen je in maart de uitslag kreeg dat je een hartklepje had dat lekte en hebben het met de medicijnen tot nu kunnen rekken.
Vanmorgen er een beroerte bij; het is goed vriend.
Rust zacht Tommie,
Marjo Vromen
NOA? *22-09-2005 † 27-10-2016
Bedankt voor het afscheid van onze lieve bordercollie ❤❤Noa❤❤
Je zit voor altijd in ons hart❤❤
Familie Verpoort
DIEGO *23-11-2006 † 24-10-2016
Het is onmogelijk om iemand te vergeten, die zoveel gaf om te herinneren.
Als ik naar de hemel kijk en de wolken zo zie jagen.
Denk ik met liefde terug aan jou, al heb ik vele vragen.
Ik mis je, hier op aarde.
Ik mis je, het doet pijn.
Ik zou nog heel graag even bij jou willen zijn.
Diego lieve schat, veel te abrupt uit ons leven weggerukt. Wat gaan wij jou verschrikkelijk missen.
Bedankt voor de 10 mooie jaren. Rust zacht beste vriend.
Always loved,
Never forgotten,
Forever missed,
Familie Schrooders
FLYNN *12-12-2005 † 26-10-2016
Lieve Flynn, ook al was je n oude oma en zagen wij je einde langzaam naderen, dat t ineens zo snel zou gaan hadden wij niet verwacht…
Op tijd van 4u hebben wij de keuze moeten maken om je te verlossen van je pijn. Lieve Flynn vriendin, je was de beste!
We zullen je missen! Je zit voor altijd in ons hart!
Bedankt lieve meid X
Monique Arends
BO *08-07-2004 † 12-10-2016
12 jaren van Bo mogen genieten!
Super lief aanhankelijk hondje ?
Toen werd je ziek, je bleef ons trouw en liet niks van pijn merken.
Het bleef eventjes stabiel(je kreeg wel pijnstillers), maar opeens was de tumor zo hardnekkig
dat we met heel veel verdriet en pijn besloten hebben om je te laten gaan!
Je was tot de laatste minuut zoals je altijd was: aanhankelijk, rennen, gek op vlees.
Lieve Bo…we zullen je nooit vergeten ?
We hebben op een hele professionele en liefdevolle manier informatie gekregen van Dierencrematorium Parkstad
Ook de nazorg van Bo was top!!!
Inge Jansssen
KING KICKEN *14-11-2008 † 10-10-2016
Onze lieve King,
We missen je ontzettend!
Bijna 8 jaar zijn we samen geweest en het was veel te kort.
Veel te jong hebben we je moeten laten gaan.
Je was de King, onze King en we waren heel trots op je.
Je was een zeer bijzondere hond.
Je was onze grote baby, we missen je allemaal heel erg en zullen je nooit vergeten!
Familie Kicken
BOBBY *2002 † 2016
Bobby was er, door dik en dun mijn maatje, kameraad, vriend. Hij was er altijd bij, waar je ook was en ging altijd mee.
Bobby het gaat je goed,
Peter Tobben
JAZZ *2004 † 2016
Jazz was ons maatje, vriend, lieverd, broertje ons alles. Wat hebben we ontzettend van deze lieverd gehouden.
Onze dank gaat uit naar onze dierenarts en Huisdierencrematorium Parkstad voor de ontzettend respectvolle zorg voor onze Jazz,
Anja Noordeloos
GARFIELD *24-04-2007 †03-09-2016
Familie Neissen
GUCCI *27-03-2008 †17-09-2016
Lieve Gucci
Mijn meissie, ons meissie
We hebben het de afgelopen dagen erg zwaar gehad vrouwtje was veel wakker sliep slecht
Vanaf afgelopen woensdag ging je achteruit mijn lieve meissie zaterdag ging je zo snel achteruit 17 september ging gewoon niet meer
Naar dierenarts geweest kreeg spuitje in de hoop dat je op zou knappen het ging begin van de avond best redelijk
Je dronk beetje bij beetje je plaste weer in kattenbak maar tussen 21:00 uur 21:30 uur ging je zo achteruit dat er besloten is dat je in geslapen zou worden
Dierenarts, zij ook, is toch beste
Ons lieve meissie en mijn meissie je bent mijn alles knuff knufffffff van baasje en baas-in
Ik heb geen foto van je lieve Gucci, maar we zullen je nooit vergeten….
Mellany Christiaans
SAMMY *18-02-2000 †09-09-2016
Op een mooie zonnige zondag gingen we je halen.
Wat waren we trots was liefde op het eerste gezicht.
Onafscheidelijk vanaf dag 1.
Een bijzondere band hadden we met je.
Je was voor ons het zonneschijntje in huis.
Je was onze eerste hond.
We hadden nooit kunnen dromen dat een band zo hecht kon zijn met een hond.
We hadden veel mooi jaren samen op vakantie op het strand, zelf de geboorte van onze beide dochters was je bij.
Nooit jaloers meteen zorgzaam.Zelfs toen ik in ziekenhuis lag een maand lang wachte je elke dag trouw tot ik thuis kwam.
Wat heb ik je gemist toen.
Toen dacht ik verschrikkelijk dat ik je ooit helemaal moet missen.
Wat zijn de jaren voorbij gevlogen.
Helaas 09-09-2106 op de verjaardag van mijn oudste dochter heb ik je moeten laten gaan met pijn in mijn hart. Maar je had zoveel pijn na de zoveelste hartkramp.
Ik wist deze dag moet ik je verlossen.
Heb je tot het laaste moment vastgehouden en gekust.
Alles wat er nu nog over is zijn de herinneringen en die zijn heel mooi!
Lieve schat wij missen je onzettend, het ga je goed daarboven.
Dierencrematorium Parkstad; bedankt voor de goede zorg na overlijden van ons huisdier,
Simone Hennen
JOEZOEF *1-4- 2003 † 1-4-2016
Wij als Huisdierencrematorium ontvingen een bloemetje voor de steun die we met het afscheid van Joezoef hebben verleend!
Daar zijn we trots op!
Team Dierencrematorium Parkstad
LUCA *25-02-2004 † 10-09-2016
Lieve Luca,
We hebben een dikke 12,5 jaar alles met je mogen delen. Graag willen wij je bedanken voor alle mooie jaren die je met ons gedeeld hebt.
We missen je en je blijft voor altijd in ons hart.
Dag lief meisje van ons,
Karin Collard
JUUL *16-06-2012 † 07-09-2016
Daag lieve Juul … Lief vriendje … We missen je, het is zo stil in huis zonder jou… Je was ondeugend en ontzettend vrolijk…
We missen je koppie op de vensterbank als we thuis kwamen… We zullen je nooit maar dan ook nooit vergeten,
❤️ Marjo Ritzen
DINO *18-11 2001 † 05-9-2016
Vaarwel allergrootste, beste, liefste, trouwe Dino.
We gaan je missen Maatje.
Je zult voor altijd in ons hart blijven voortleven.
Rust zacht kleine muis……….
M van der Voort
SNOOPY *01-9- 2003 † 03-9-2016
Onze Snoeperdepoep, stamvader van onze cattery, ons ventje, mijn schaduw. Nauwelijks 5 dagen nadat we jouw gouden zoon Chakotay hebben moeten laten gaan, heb jij ons verlaten. Op jouw 13e verjaardag bleek je een flink ontstoken kies te hebben en die is operatief verwijderd. De gevolgen hiervan waren geheel onverwacht fataal en zoiets simpels heeft jouw je leven gekost. Ondanks een huis vol lieve katten is het hier leeg en oorverdovend stil. Ons troost de gedachte dat jouw zoon Chakotay die we hieronder een eerbetoon hebben gegeven en een echt pappa’s kindje was en niet zonder zijn pappa Snoopy kon toen hij nog leefde, jouw ‘geroepen’ heeft… En wanneer dat waar is, dan hebben we daar vrede mee. Dan willen Ron en ik het gemis dragen in de wetenschap dat Chakotay niet alleen zal hoeven te zijn en samen met zijn pappa achter de regenboog op ons wacht.
We missen je lieverd, het doet lichamelijk pijn. We missen je kopstoten, dat je er alles aan deed om bij me op schoot te komen, je nagels in mijn benen, je hoofd in mijn hand, mijn handen op jouw buik wanneer je iedere avond voor het slapen gaan ritueel naast me kwam liggen in het donker op bed. Pas wanneer jij je favoriete houding gevonden had, bleef je liggen, op je rug, in die typerende ; wokkel-houding’ want jij bekeek de wereld het liefste op zijn kop!
We missen de muizen, lintjes en speeltjes die je iedere dag trots naar ons toe kwam brengen, luid aangekondigd door jouw lieve stem. We missen je lieve snoet, wat een kop heeft dat kind! Heerlijk gewoon. Ons sneeuwuiltje, niks mis met kleine Snoopy. Na een zwaar leven als politieagent kwam ik met een post traumatische stress stoornis ziek thuis te zitten en toen kwam jij in ons leven! Wat mijn psychiater en anti depressiva niet lukte, lukt jouw wel. Jij en Anouk schonken ons Chakotay en Cisko en ik had weer een doel in het leven. Jij hebt mijn leven na 25 jaar politiewerk weer zin gegeven. daar zal ik je altijd dankbaar voor zijn. Anderen net zo gelukkig maken met een (van Lies)Britje als wij dat waren met die schatten van ons, door jouw komst Snoopy! Dank je wel lieve Snoopy dat je bijna 13 jaar in ons leven was. Jij had álles wat een mens in een kat zoekt, álles en nog veel meer. Onze vredes soldaat, blauwhelm, de stabiele factor in ons gezellige kattenhuis. Al die kittens die hier werden geboren in de jaren die jij bij ons woonde, ze vonden jou meteen allemaal geweldig en we hebben jou nooit horen blazen of grommen. Bedankt lieverd, ren maar lekker met Chako rond. Wie weet zien we elkaar weer later en dan kruip je maar weer lekker bij mij op schoot. Weet dat ik je kies liet trekken voor je eigen bestwil en weet dat we je uit je lijden hebben laten verlossen omdat we zielsveel van je houden… Ik weet echt niet hoe ik nu verder moet zonder jou lieverd. Weet dat ik je nooit maar dan ook nooit zal vergeten!!!!
Cattery van Liesbrit
CHAKOTAY *28-7- 2014 † 29-8-2016
Chakotay (én zijn broertje Cisko) zijn hier in huize Liesbrit geboren. Ons allereerste nestje en het begin van 12 fantastische jaren.
Vader is onze Snoopy en zijn moeder is onze Anouk. Het is 12 jaar lang een hecht gezinnetje geweest tot afgelopen maandag…
Chakotay noemen we vaak gemakshalve Chako. Het is een hele brave en aanhankelijke kater die, net als zijn vader, graag bij ons op bed slaapt.
Ook ligt Chakotay graag bij ons op schoot. Chakotay is fraai en diep golden van kleur. Zijn koppie lijkt een beetje op een indiaantje met zijn gouden strepen en grote ogen.
Chakotay is de grootste kater hier in huis (al zijn ze alle 3 niet supergroot hoor). Chako is een stoere jongen, maar heeft de stem van klein poesje…
Hij kan héél hoog miauwen. Zijn stemmetje lijkt nog steeds op die van een kitten, geen ‘baard in de keel’ bij Chako. Als hij geaaid wil worden,
dan laat hij dit piepstemmetje duidelijk horen en gaat dan alvast liggen, zodat we hem ook zorgvuldig en overal kunnen kroelen!
Dol op kammen! Ook is hij een beetje apart, want hij is verliefd op onze andere poes Ysabeau wat een langharige Brit is.
Maar hij is ook dol op zijn ouders Anouk en Snoopy. Al zijn ze niet altijd gediend van zijn toespelingen… Chako is overduidelijk vergeten
dat hij inmiddels al láng geen kitten meer is en daarom vind hij dat maar raar.
Chako heeft een geweldig en geduldig karakter en wij kunnen hem gewoonweg niet weerstaan.
Zijn favoriete bezigheid is met zekerheid: ETEN en spelen met ons in de vele knispertunnels in ons huis en verder stoeien met zijn broertje Cisko!
Chakotay is de meest relaxte kater die we hebben: onverstoorbaar als hij slaapt. Een heerlijk luie kater!
De zachte, gekleurde zogenaamde egelballen hebben op Chako een enorme aantrekkingskracht, dat moet hij wel van zijn moeder Anouk hebben geërfd
want zij legt altijd eerst zo’n bal in haar eetbakje eer zij gaat eten. Dat is iedere dag zo!
Ik bewaar deze ballen (we hebben er ca 30 in allerlei kleuren) in een gezellige doos met gaten erin in onze bijkeuken.
Chako daarentegen vindt het een fijne sport om zoveel mogelijk van deze ballen, één voor één en onder luid gemiauw van beneden naar boven te brengen.
Maar dat doet hij alléén maar ’s nachts. ’s Morgens zien wij dan een regen van die ballen in de gang voor onze slaapkamer en rondom ons bed liggen.
Ziet er dan heel erg vrolijk en gezellig uit!
Plekjes waar Chakotay graag een dutje doet: bij zijn pappa of mamma of bij ons op bed, maar dan wel tussen ergens tussen benen in.
Chakotay is net als zijn vader een ware acrobaat waar het springactiviteiten betreft en met stip de beste jager van alle Britjes hier in huis,
samen met poes Micky (Miep) en haar dochter Wiep. Wanneer er zich een muisje, kikker of vogel in de kattenren waagt te komen en hij is daar?
Gegarandeerd dat Chako het diertje te pakken krijgt en hij brengt zijn prooi dan altijd levend naar binnen toe, liefst in een van de knispertunnels.
En wij hebben dan even de handen vol aan het levensreddende werk wat dan onherroepelijk volgt.
We hebben gekozen voor een gezamenlijke crematie bij jullie crematorium omdat onze schat hier samen met zijn ouders en broertje de afgelopen 12 jaar is opgegroeid.
Bovendien hebben wij een kleine Cattery wat wil zeggen dat onze poezen zo nu en dan een nestje krijgen,
waarbij van te voren al vast staat naar welke lieve mensen de kittens rond 15-16 weken gaan verhuizen om hun leven te verkijken.
Wij maken anderen dus gelukkig met een (van lies)Brit katje zoals wij dat zijn met die 7 schatten van ons.
Chakotay was dus zijn hele leven omringd door andere katten en vond ieder kitten wat hier geboren werd, zijn volwassen medekatjes,
zijn broer en zijn ouders altijd zoooo lief!
Hij hing vooral heel erg aan zijn vader Snoopy. Een echt Pappa’s kindje!
Daarom mag hij niet ‘alleen’ zijn tijdens zijn laatste reis… Hij was namelijk gedurende zijn hele leven namelijk nooit alleen en vond dat heerlijk
om met de anderen samen te zijn!
Gelukkig missen zijn ouders Anouk en Snoopy en broertje Cisko onze Chakotay niet, althans het heeft er alle schijn van dat ze hem niet missen.
Konden wij mensen ook maar een kat zijn hé? Even verbaasd zijn te constateren dat er een “familielid” ontbreekt en weer ons plekje in de zon opzoeken en verder leven.
Helaas werkt dat bij mensen niet zo. Hier helpen ook geen woorden. Bij ons moet de tijd z’n werk doen om het grote verlies te doen slijten en een plekje te geven.
Ja waren we maar een kat… Het zou ons wel passen… Een huis vol lieve katten en toch voelt het leeg omdat Chakotay er niet meer is…
Daaaaaag lieve schat, chakofroemel, aardappel, gouwe gek, tunnelgek, je hebt ons zoveel gegeven dat is niet in woorden uit te drukken. Je bent hier nooit weg.
Alles herinnert aan jou. We hopen intens dat we jou ook een heerlijk leven hebben kunnen geven. Je bent de laatste tunnel ingestapt.
De regenboog heeft er een goudstuk bij. Geef Promiss een kopje van ons!
Cattery van Liesbrit
DIESEL * 2011 † 25-8-2016
Lief klein vriendje,
Wat hebben wij de afgelopen 4 en half jaar veel plezier van je gehad.
Je bent altijd met ons mee geweest op vakantie.
Je was dan altijd helemaal door het dolle heen, als je mee mocht in de auto.
Sinds afgelopen maandag, was je opeens heel ziek, en zijn wij 4 dagen bij de dierenarts geweest, wel 3 uur per dag.
Je hebt allerlei infuusjes gehad, spuitjes, echo’s en foto’s.
Het mocht echter niet zo zijn.
Gisteren (25-08) ben je rustig gaan slapen bij de dierenarts.
Je hebt nu geen pijn meer kleine vriend.
Je kunt nu lekker spelen en rennen in de hondenhemel.
We mogen je vandaag ophalen bij het crematorium, zodat jij een mooi plekje bij ons thuis krijgt.
Bailey mist je ook heel erg, net als ons.
We houden heel veel van jou Diesel en we zullen jou nooit vergeten.
Je bent een ster aan de hemel nu.
Wij houden van jou kleine schat, en ooit zien we elkaar weer terug.
Slaap lekker vriendje.
-XXX-
Dennis en Samantha
en Bailey
GIMLI * 2002 † 8-8-2016
Vandaag wordt je gecremeerd allerliefste Gimli, we zullen je altijd enorm missen …
Je was een fantastisch lief, slim, uitgekookt, bulleke, kameraad van je geliefde Trixie.
14 jaar waren we onafscheidelijk en nu moeten we je met veel pijn in ons hart laten gaan….
Vaarwel allerbeste vriend xoxoxo
Familie Wenders
PADDY * 1999 † 2016
17 jaar hebben we mogen genieten van onze kleine brompot.
17 jaar lief en leed gedeeld.
Helaas moesten we hem afgelopen zaterdag laten gaan.
Zijn kleine lijfje was op.
We missen alle kleine dingetjes die hem zo bijzonder maakten.
Hij was gewoon altijd aanwezig.
Met dezelfde liefde als waarmee hij werd behandeld als toen hij in leven was hebben we hem laten gaan.
Mede dankzij alle goede zorgen van Dierencrematorium Parkstad is zijn afscheid een bijzonder moment geworden.
Daarvoor mijn dank. Het verzacht de ongelooflijke pijn een beetje.
Rust zacht lieve schat, we zullen je missen
xxx
Monique Verkoijen
FRODO * 23 Mei 2007 † 14 Juli 2016
Het leven is als één oogopslag.
Frodo, kleine, grote vriend ik mis je zo.
Het huis is stil, je komt mij niet meer tegemoet als ik wakker word of als ik thuis kom.
Je hebt velen, maar vooral ook mij, veel plezier en troost gebracht.
Helaas, hebben wij toch nog vlugger dan verwacht, afscheid van je moeten nemen.
Wij zijn blij dat we je een goed nieuw thuis hebben kunnen geven bij ons thuis.
Tot ziens Muppie,
Peter Heuts
BORIS + Juni 2017 & CHESTER †2-7-16
In 10 dagen tijd 2 maatjes afstaan is ongelooflijk pijnlijk en verdrietig.
Boris zwarte labrador zo gek als een deur hield van eten van aanrecht af te halen en uit prullenbak de donderjoep.
Maar helaas oud en versleten. HD, spondylose en epilepsie had de arme vent.Jaren medicatie gekregen waarop hij goed kon functioneren.
Met 12,5 jaar was je op oud en versleten en hebben je uit het lijden verlost en naar de regenboogbrug laten gaan.
Het gaat je goed zwarte boef bedankt voor alles en tot ziens.
Chester de golden retriever heerlijk eigenwijs die lekker meedeed als de labradors weer wat uit gingen vreten.
Heerlijke knuffelbeer die het zalig vond om onder de wandeling een stokje te knabbelen
of in de regen elke waterplas nalopen als er belletjes op dreven om ze te pakken.
Ook de bellenblaas vond je geweldig. Hij zou in september 11 zijn geworden.
Dat heeft hij helaas niet mogen halen op 6-8 jarige leeftijd hebben we mastocytomen tumoren laten weghalen
en hoopte dat we hiermee positief de toekomst door konden gaan.
Tot we voor 2 maanden terug te horen kregen dat hij longkanker had.
Prednoral deed goed zijn werk waardoor tumorweefsel minder werd stemde ons positief maar daar kwam de eerste infectie.
Je kreeg Ab kuur daar krabbelde je nog van op maakte je wandelingen nog heerlijk met je zoon die je ons op 9 jarige leeftijd nog schenkte.
Daarna weer infectie slijm ophoesten weer Ab kuur en ook hier krabbelde je weer overeind maar ineens ging het weer bergafwaarts.
Je buik werd dikker van het vocht je werd benauwder weer hoesten en slijm.
Nog maar een Ab kuur maar die had het effect niet meer.
Langzaam ging je steeds verder achteruit je kreeg nog medicatie om meer te kunnen plassen om het vocht kwijt te kunnen.
Maar ook daar reageerde je niet meer op.
2 juli hebben we je laten inslapen en ook naar de regenboogbrug.
Lieve Chesterbeer het ga je goed bedankt voor alles en tot ziens,
Familie Smeets
SHAILA * 2003 †2016
Dierenliefde is een wonder
Onze vriendschap was bijzonder
Jij was onze steun en toeverlaat,
die haar sporen achterlaat.
Shaila was een lieve bijzondere hond en een allemansvriend
Het liefst werd zij de hele dag geknuffeld
Ze at het liefst spaghetti, dan had zij altijd zo’n leuk oranje snuitje.
Helaas moesten wij haar laten gaan, wat niet makkelijk was.
Wij zullen je missen lieve meid en Lady mist je ook ontzettend, zij blijft jou zoeken.
Maar op een dag zien wij ons weer.
Rust zacht lieve meid xxx
Claudia Delang
BAILEY † Juni 2016
Bailey was een lief en aanhankelijk hondje.. Fit en gezond..
Ze kon niet zonder haar Vrouwtje…
Genoot van eten in het bijzonder van ravioli en knakworstjes..
We hebben 16 jaar ontzettend veel plezier van haar gehad..
We zullen Bailey missen…
Diana van der Wijck
JOEZOEF *1-4- 2003 † 1-4-2016
Eens bracht ik je mee uit Turkije, een hond met 2 gebroken poten en een gebroken kaak. Je was zo aandoenlijk en lief.
Met jouw eerst bezoek aan de dierenarts kreeg ik te horen je zou maar hooguit 2 jaar worden.
Gelukkig hebben we je 13 jaar mogen bij ons houden. Dankzij familie van Praag en Huisdiercrematorium Parkstad ben je individueel gecremeerd en sta je hier weer in je “Turkenhoekje”.
Ook draag ik je as mee om mijn nek. Je was in Turkije mijn redding en nu zal ik je nooit meer vergeten,
Mariet Vroemen
REX * 2004 † 2016
Na 12 jaar hebben wij tot ons groot verdriet afscheid moeten nemen van onze huisgenoot Rex
Wij bedanken Peter en Huisdierencrematorium Parkstad voor de opvang en steun, ondanks het weekend
Serve
Anny
Patrick
Familie Maes
VLEKJE * 8-1-1999 + 14-6-2016
Na een mooie crematie is Vlekje weer thuis, Huisdierencrematorium Parkstad, bedankt voor de goede zorg!
Sandra Boosten
SITA * 3-06-2007
Sita was ons meisje en ook een beroemde hond
Iederen in omstreken kon haar
Liep altijd met een grote pion in haar mond
De laatste jaren werd het een beetje zwaar
We gaan haar heel erg missen
Ze was lief trouw en onze beste vriendin
Groetjes aan Scooby en Angel
Eens zien we jullie weer
Liefs fam Adams en een poot van je trouwe vriendin Angel
Bedankt voor het mooie afscheid!
Gerda Adams Boels
AURA + 11-02-2005 * 21-05-2016
Mijn lieve lieve schat Aura, onze blonde lieveling Ik mis jou zoooo, ieder uur van de dag Iedere morgen jouw welkom op mijn knie. Altijd de liefste boodschappen van mijn lieve vader via jou Jouw tong altijd likken aan het hartje met zijn as Dat iedere dag doen, dan was je in jouw sas…
Jouw trouw, jouw oneindige liefde
Dat blijft voor eeuwig….lieve lieve Aura
Ik heb jou losgelaten die ene nacht
Een wist dat onze Kimmy op jouw wacht
Een teken aan de sterrenhemel gaven jullie beiden als laatste groet Jullie weten intens ..hoe je echt afscheid nemen moet Hoe speciaal jullie waren en altijd zullen blijven voor ons Niemand beter dan jullie vrouwtje die dat kan beschrijven..
Jullie zijn bij elkaar nu…….voor eeuwig in de hemel samen Ik heb voor jou gevochten lieverd en toch was het jouw tijd Ik heb met jou gebeden, gelachen en gehuild, Je was altijd mijn baby, mijn kleine Golden meid
Kaya, het baasje, Joyce en Vivienne we missen jullie zoooo Misschien rennen jullie nu achter Gipsy aan, zo stel ik mij dat voor Zonder pijn en alles is goed……jullie kunnen nu door..
Wij redden ons wel en kleine Kaya zal opgroeien met evenveel liefde en net zo prachtig opbloeien Net als jullie, onze twee lievelingen daar boven Alles is goed…….mijn grote lievelingen Kimmy en Aura
Rust zacht en rust in Liefde en Vrede
Veronica en Maarten
Joyce en Vivienne
Kaya Aroha Wai
MILO *30-5 2016
Lieve Milo
Je was en blijft mijn allerliefste, het is vreemd zo zonder jou. 16 jaar waren we bij elkaar en nu ben je er niet meer. Het valt ons heel zwaar, ook voor je beste vriendje Spike die 6 jaar samen met je was. Je was een hele lieve, leuke sterke en taaie dame, je liet nooit merken dat je pijn had zo ook zondag niet je liep de hele avond buiten maar kon niks doen. Zo ook zondagnacht dat we samen op waren en jij nog steeds niks kwijt kwam en geen pijn liet merken, we zijn de hele nacht in beweging geweest maar helaas. Maandag ochtend meteen met je naar de dierenarts in de veronderstelling dat we met een tabletje wel weer samen naar huis zouden gaan, maar helaas de mooie gedachten werden een nachtmerrie voor mij en Leon. Hoe de arts je onderzocht schreeuwde je moord en brand en kwamen de pijnlijkste worden dat die helaas niks meer voor je kon doen en dat het het beste was om je te laten gaan. We hebben met veel pijn en verdriet de keuze gemaakt die voor jouw het allerbeste is, je heb nu geen pijn meer. We hebben je laten ophalen door het crematorium waar ze ook goed voor je zijn geweest en goed op je hebben gepast. De volgende ochtend 31-05-2016 hebben we nog afscheid genomen en zijn we samen je laatste reis tegemoet gegaan we hebben je begeleid tot het eind.
Lieve Milo je blijft voor altijd mijn allerliefste.
Dierencrematorium Parkstad bedankt voor de goede begeleiding, steun en het mooie afscheid.
Familie Moonen
MILO *31-5 2016
Lieve Milo wat was je toch een aparte hond van onze kinderen…Leon Yvon en Kylie Moonen.
Jij was zo lief, rustig en eigenwijs, trouw tot aan jou einde….Ook wij hielden zielsveel van Jou.
Wij bedanken het huisdieren crematorium voor de mooie waardige wijze waarop er met onze huisdieren wordt omgegaan.
Bedankt! Rust zacht lieve Milo XX
Johan-Hennie Kerens
RONJA * 07-01-2009 + 08-05-2016
Lieve Ronja,
Nooit gedacht dat ik hier zo vlug weer een herinnering zou schrijven !!
Je kwam als een vrolijke, lieve, speelse pup in huis met 9 weekjes wat was je leuk en grappig vaak moeten lachen om jou je groeide op met je soort genootjes en vriendinnen door dik en dun je was nooit aandrukelijk aanwezig je kwam als je behoefte had om aagehaald te worden en speelde vaak in je eentje er op los….
Zodra het etenstijd was was jij haantje de voorste hihi moest er vaak om lachen …7 mooie jaren heb ik van jou mogen genieten tot het onvermijdelijke ging gebeuren ….
Zaterdag 7 mei werd je ineens doodziek meteen zag ik dat het foute boel was maar bleef hoop houden tot de vreselijke diagnose werd gesteld.. Miltkanker en niet stabiel genoeg om te opereren….ze proberen van alles maar het mocht niet meer baten.
Zondag 8 mei moederdag heb ik het moeilijke besluit moeten nemen om je te laten gaan vreselijk wat een leegte en stilte in een keer weg…de andere hondjes missen jou ook en hebben afscheid van jou genomen…
Je hebt een onuitwisbare herinnering achter gelaten bedankt voor de fijne jaren….
Dag lieve Ronnepon we missen je en vergeten doen we nooit !!!
Hopelijk ben je nu samen met Chanel die jou is voorgegaan nog geen 11 maanden gelden…het doet vreselijk veel pijn…maar je hebt nu geen pijn meer en bent weer fijn thuis waar je hoort rust zacht lieve Ronja.
Wederom een speciaal woord van dank aan de medewerkers van Dierencrematorium Parkstad voor de warme ontvangst en de fijne warme en lieve woorden na het overlijden van Ronja…
Bedankt Marion Tolle
KYRA * 31-01-2003 + 15-05-2016
Kyra is geboren op vrijdag 31 januari 2003. Op Pinksterzondag 15 mei 2016 is ze rustig in Jan zijn armen ingeslapen.
Je was zieker dan dat wij allemaal dachten. Je hartje kon het allemaal niet meer aan. Ons heb je bespaard dat wij je moesten laten inslapen.
Kyra kwam bij ons toen ze zes weken oud was. Kyra was ons eerste hondje. 13 jaar en drie maanden hebben wij van ons allerliefste meisje mogen genieten. Je had een hele hechte band met ons. Je was zo trouw, lief, aanhankelijk, vriendelijk, speels en soms ook een beetje ondeugend. Voelde ons heel goed aan. Je hebt ons vaak door moeilijke tijden heen geholpen. Je had een hartje van goud. Je ging graag met Jan naar de groentetuin. Hij hoefde je de sleutels van de tuin maar te laten zien of je zat al klaar om met hem mee te gaan.
Waar je ook bent, wij zouden het niet weten
Niet in afstand of in tijd te meten
Maar wij hebben je bij ons, diep in ons hart. Daarom ben je zo dichtbij
Kyra is er niet meer. Wat een verdriet….. wat een leegte
Ook al was je 13 jaar oud. Toch wilden wij je niet missen
Voor geen goud
Geen begroeting meer bij thuiskomst. Niet meer naar het park. Waar jij zo graag kwam
Wat nu nog over is, is je riem je mand en je voer- en waterbak De vele foto’s en mooie herinneringen die jij ons gaf Je gaf ons veel liefde en je was zo trouw Altijd waren wij samen Op 15 mei 2016 ben je in Jan zijn armen rustig ingeslapen Nu voelen wij ons zo alleen Maar in ons hart en gedachten zal je er altijd zijn Want jij Kyra, jij was onze allerliefste Moppie.
Jan en Fien Huveneers.
BO * 19 juni 2002 +19 april 2016
Onze lieve vriendin Bo is op 19 april 2016 heen gegaan.
Ze is bijna 14 jaar onze trouw en lieve hond geweest.
Lieve Bo bedank dat je onze trouwe viervoeter was.
Hans Hamers
MISTY *31-03-2008 + 01-05-2016
Misty kwam bij ons in huis nadat zij het op haar eerste adresje niet zo naar haar zin had, we namen haar maar wat graag op want ze was een lieve poes, die een leuk maatje werd van onze andere poes Candy. Misty was een allemansvriendje en alle bezoek kreeg dan ook spontaan kopjes van haar.
Ze was een echt zonnetje in huis en elke avond even bij de baas op schoot.
Vanavond kwam ze echter niet naar boven om op schoot te komen liggen en toen we op onderzoek uitgingen was ze op de jonge leeftijd van 8 jaar overleden. Ze lag vredig in de woonkamer bij haar mandje. In het verleden hebben we al twee poezen verloren die gecremeerd zijn in Roermond, via Google vonden we ditmaal echter Dierencrematorium Parkstad en we namen meteen contact op. We konden haar meteen brengen ondanks het late uur en ze zal aldaar overmorgen gecremeerd worden.
Zij zal dan weer naar huis komen in een urn, want dat heeft ze verdiend.
Peter heeft me perfect opgevangen en alles goed uitgelegd. Geweldig instituut dat ervoor zorgt dat herinneringen bewaard blijven en je huisdier dat beetje extra krijgt dat ze ook verdienen.
Peter en medewerkers. Bedankt voor al jullie goede zorgen en voor de laatste eer aan onze Misty.
Ron Jansen en Petra van Wegberg
NOOR * 29-2-2003 + 24-4-2016
Noor was geboren op 29 februari 2003.
Ze kwam bij ons in huis toen ze 6 weken oud was en ik kwam terug van mijn vakantie.
De naam was nog niet bekend en ik gaf haar de naam Noor (koningin van jordanië).
Heb mijn hele leven veel dieren gehad maar Noor was toch anders dan anderen, slim/ doordacht/ lekkerbek / ontzettend lief.
Noor was ook echt een buitenbeest ging graag naar buiten spelen en ravotten op de sint Pietersberg en kende haar maatjes heel goed.
24 april 2016 heeft Noor ons verlaten en zal in ons hart altijd bij blijven en bedankt dat ik jou baasje mocht zijn voor die tijd.
Noor is gecremeerd bij Dierencrematorium Parkstad waar ik zeer tevreden over ben.
Goede opvang door het crematorium en verzorging met een waardig afscheid van je huisdier.
im vanwersch
ZAMORA * 2000 + 2016
Zamora was een echte Jackrussell dame…ze was ons vrouwke de moeder van onze Deacon.
Altijd vriendelijk en zeer lief! We gaan jou heel erg missen en zullen altijd van jou blijven houden ❤❤
Bianca en Bert de Bruin-Franssen
CHICO
* 19-12-2014 +07-04-2016
Mijn lieve ondeugende manneke, onze eerste hond samen. Ons kindje, pas 14 maandjes bij ons pas 16 maandje’s oud. Wat doet jou verliezen zoveel pijn.
Verschrikkelijk geleden, je toch nog een waardig afscheid kunnen geven. Chico lag mooi opgebaard en er word met veel respect met de diertjes omgegaan.
Je zult gemist worden, en de pijn zal blijven. Rust zacht Chico, aan de andere kant van de regenboog,
Kirsten Quadvlieg
LUKA + September 2015
Een beetje aan de late kant, maar ik zie net pas dat deze mogelijkheid er is!
Afgelopen September ben ik onverwachts mijn allerbeste vriendje Luka (die ik liefkozend kleine olifantje noemde) verloren. Hij was al 9 jaar mijn maatje en heeft me door vreselijk moeilijke tijden heen geholpen. De dierenarts die hem heeft laten inslapen heeft me doorverwezen naar Huisdieren Crematorium Parkstad (ik had enkel ervaring met Roermond). Ik ben zo blij dat ze me hierheen heeft verwezen, wat een hartelijke, warme en leuke mensen werken hier. Ze hebben me enorm geholpen bij het uitzoeken van een urn, en de respectvolle manier waarop ze omgaan met je en je verlies is echt super!
Je beste vriendje verliezen is gewoon afschuwelijk, wanneer je dan op zo een fijne hartelijke wijze word geholpen bij zoiets zwaars als het cremeren/urn uitzoeken heeft dat voor mij persoonlijk een positieve bijdrage aan de verwerking.
Heel erg bedankt voor jullie fijne service!
Kim Mordang
BUDDY + 07-03-2016
Zo plotseling, zo onverwacht.
Je bent zomaar weg gegaan uit ons leven.
Een groot gemis zal altijd blijven.
Buddy onze kleine vriend.
Uit ons oog, maar niet uit ons hart.
We gaan je missen kleine vriend.
Levi Vossen
SKY * 2-9-14 +25-1-16
Maandag 25 januari kregen wij het vreselijke nieuws dat onze lieve Sky dood was gevonden langs de weg. Met intens verdriet zijn we op zoek gegaan naar een manier om goed en liefdevol afscheid te nemen van ons lieve vriendje. Na vele tranen zijn we tot het besluit gekomen om ons vriendje te laten cremeren, maar waar dan? We kwamen terecht bij het dierencrematorium Parkstad via google, na een vriendelijk telefoontje met voldoende informatie besloten we om een afspraak te maken. Op de dag van de crematie werden we warm ontvangen en werden we begeleid naar een opbaarruimte. Hier konden we in alle rust afscheid nemen, er werd zelfs nog een pootafdruk van onze Sky gemaakt. Nadar we afscheid hadden genomen mochten we onze rust nemen en nadenken over het vervolg. Wanneer we de as wilden komen ophalen en of we een urntje wilden uitkiezen of niet. De vriendelijke eigenaar Peter heeft ons ontzettend goed geholpen met het aangeven van de verschillende mogelijkheden en heeft ons alle tijd en rust gegund in het maken van deze keuzes. Wij hadden ons geen waardiger afscheid van ons kleine vriendje kunnen voorstellen! Ondanks het verdriet hebben wij er een goed gevoel aan overgehouden. Het verdriet is niet minder, maar de manier waarop was voor ons heel waardevol.
Peter en medewerkers bedankt!
Liefs,
Tiffany
MIKY
Op 15 februari 2016 heb ik de moeilijkste beslissing van mijn leven moeten nemen. Mijn maatje Miky heb ik moeten laten inslapen. Miky is 12 jaar geworden.
Het was fijn dat ik Miky naar jullie toe mocht brengen en dat ik hem in zijn eigen mandje heb mogen achterlaten.
Miky is nu een ster in de hondenhemel.
Marianne Sieben
FLOKE * September 2003 + 12 Februari 2016
Lieve Floke,
Mijn kleine meis of meissie, zo noemde ik je vaak, Liefde op het eerste gezicht, het was meteen al raak.
Vanaf kleins af aan, voelde je gebonden aan mij, Lag elke avond, trouw op de bank aan mij zij.
Sabbelend aan mijn mouw, lag je boven op mijn arm, Ik vond het heerlijk en o zo lekker warm.
Eten is een groot deel van jouw leven belangrijk geweest, Je kreeg er nooit genoeg van, en van vlees hield je het meest.
Zeker de helft van je leven aan het dieetvoer, dat was voor jou niet zo fijn, Je wist opeens niet beter, ook al waren je maaltijden maar klein.
En ik die jou graag verwendde, kon het niet altijd aanzien, Dan kwam er weer een extra vleesje, een snoepje of wat zalm bovendien.
In het begin wat minder aanhankelijk, maar door de jaren heen, Veranderde dat enorm en hing je het liefst de hele dag aan mijn been.
Naast eten mauwde je om gekroeld te worden, lekker tegen me aan Knuffelen, kopjes geven en spinnen, je liet je helemaal gaan.
Je kwam niet meer uit de tuin, dus was altijd thuis, Dat gaf mij wel de rust, geen kat meer ver van huis.
Dan wist ik namelijk zeker, dat je weinig ergs overkomen kon, Had nooit gedacht dat uiteindelijk met een tumor, alle ellende begon.
Ik kreeg de schrik van mijn leven, toen ik hoorde dat je deze had Maar je kon er misschien nog wel twee jaar meeleven, dat werd toch overschat.
Van de tumor had je geen last, ik mocht eraan komen en deed geen pijn, Maar helaas was dat niet het enige, het mocht dus niet zo zijn.
Ernstige bloedarmoede, en op de verkeerde manier, Je kon geen celletjes meer aanmaken, je leven stopte hier.
Op diezelfde avond kwam ik voor een moeilijke beslissing te staan.
Nu heb ik grote spijt, dat ik je niet in je eigen huisje in slaap heb laten gaan, Dan had ik voor een laatste nachtje nog even fijn met je gehad,
Maar je was niet lekker, ik kon het niet riskeren, mijn lieve schat.
Dertien jaartjes lang, ben jij, mij en ons allemaal trouw gebleven, De buitenwereld trok je niet meer, je hebt al je liefde zo maar aan ons gegeven.
Door mijn slechte slapen , trok jij mij vaak door de lange nachten heen Was jij er altijd voor mij en kwam tegen me aanliggen, ik was dus nooit echt alleen.
Ingewikkeld in één van je vele dekentjes, heb ik je op je favoriete plekje op de bank gelegd, Nog één nachtje slapen, bij de lieve, dikke kat met haar kleine koppie, waar ik zo aan ben gehecht.
In de ochtend met Melanie een gat gegraven, hoe moeilijk het ook was, Onder de notenboom, een van je zomerse slaapplekjes, zo vlak naast het gras.
Maar dan kom de tijd en ik besef, zolang je hier nog lekker op de bank ligt, Kan ik naar je kijken, kan ik je nog kroelen, doe ik of je lekker slaapt en zie je aangezicht.
Dan kan ik nog net doen, of het allemaal niet gebeurd is.
En wil ik niet denken, aan het verdriet van het ontzettend veel gemis.
Want die pijn, die er al is, voelt zo ontzettend naar, Jouw nooit meer horen of zien, is zo onwerkelijk waar.
Eind midden van de dag, de tijd is aangebroken, het afscheid komt eraan, Ik wil er nog niet aangeloven, maar weet dat het tijd is om je te laten gaan.
Ik breng je naar je rustplek en leg wat bloemetjes neer Wacht!….Ik wil nog graag naar je blijven kijken….. nog één laatste keer!
Lieve. Lieve Floke, ik hou ontzettend veel van jou, Jij bent zo’n lief beestje, schattig en ontzettend trouw.
Mijn traantjes blijven vloeien, groot is het hele gemis, En ik weet als ik vannacht opsta, hier niemand meer voor me is.
Ik wil je wel bedanken, voor die fijne tijd, Ik kan alleen nog maar zeggen….. jij bent een toffe meid!
Evelien van der Heijden
CHIEBA *01-01-2000 +25-01-2016
Lieve Chieba,
Op 1 juni 2000 deed ik mijn communie, mijn grootste wens was een eigen hondje.
Hoe bijzonder is het dat jij op 01-06-2000 geboren bent? Als of het zo had moeten zijn en wij gewoon bij elkaar moesten horen. Vanaf het eerste moment dat ik jou zag was ik helemaal in de wolken. ” JAAAAA dit hondje wil ik hebben” zei ik als klein meisje heel enthousiast.
Je draaide wel honderden rondjes om de tafel zo blij en gelukkig was je dat jij een gouden mandje had gevonden!
Vanaf de eerste dag liep jij mij overal achterna waar ik was, was jij.
Liep ik naar keuken ging jij ook naar de keuken, liep ik naar de woonkamer ging jij ook naar de woonkamer en zelfs als ik naar het toilet ging kwam jij achter mij aan en wachtte braaf bij de deur! 15 jaar lang door dik en dun hebben we lief en leed samen gedeeld.
Zo vaak om je moeten lachen, want was je af en toe toch een kleine deugniet. In de zomer lag jij altijd lekker languit in de zon op de ligstoel die eigenlijk alleen door jou in gebruik was.
In de winter speelde we altijd samen in de sneeuw en als het regende was jij het liefst de hele dag binnen. Regen daar had je echt een hekel aan. Stel je voor ons prinsesje zou nat worden! haha.
Helaas kwam eind januari de dag waar ieder baasje tegen op kijkt, je veranderde van een vrolijke hond in een hondje die erg zat te treuren en niet meer wilde eten. Zelfs de staafjes die je altijd zo graag had, wilde je ineens niet meer. Je had duidelijk veel pijn en uiteindelijk hebben we dan ook moeten besluiten om jou uit je lijden te verlossen en ben je in mijn armen ingeslapen. Oh wat deed en doet dat nog steeds ontzettend veel pijn, maar soms ook al houd je zielsveel van iemand is loslaten beter!
Vergeten zal ik je nooit, klein lief sterretje aan de hemel.
Heel veel knuffels en kusje van je baasje die jou ontzettend mist.
Hou zo zielsveel van je mijn kleine meisje! Hopelijk ontmoeten we elkaar ooit weer, daar wij jij nu bent en lekker rond rent!
Cindy Janssen
ACHILLES *4-11-2005 +30-1-2016
Lieve Gieltje wat zullen wij jou missen. Je was 10 jaar een lid van ons gezin, wat hebben we van je genoten.
De slimste was je niet, maar wel heel lief en stoer maar vooral heel sterk. Toen je ziek was je liet alles over je heen komen; al die vieze chemo’s vond je niet erg als je maar geknuffeld werd. Want knuffelen en eten waren je hobby. Wandelen vond je minder wij hadden zoveel hoop dat je nog een paar jaar bij ons kon blijven zonder kanker, maar het heeft niet zo mogen zijn. Pijn heb je gelukkig niet gehad dat was wat we niet wilden. We wilden je wel bij ons houden, maar niet ten koste van alles. Daarom hebben we je zaterdag 30 januari laten inslapen.
Wij willen Dierencrematorium Parkstad bedanken voor de liefdevolle waardige en professionele zorg waarmee ze Achilles hebben omringd….. Dank U namens ons allemaal
Lieve Lieve Giel bedankt voor die 10 mooie jaren samen met ons; we zullen je nooit vergeten.
Voor altijd in ons hart Love you XXXXXX
Frans en Martha
LARA * 2000 + 2016
Lieve Lara, jij was de kleinste van een nestje van 4 wat wij hadden in 2000 en toen na 7 weken het tijd werd om het nest te verlaten en er nog maar 2 over waren (dochters allebei) had jij je heel vlug verstopt toen de overburen kwamen kijken voor een hondje , zo van ik wil niet weg en toen hebben we gezegd dan blijft ze maar bij ons en daar hebben we geen spijt van gehad vooral dat wat je altijd deed als je buiten was geweest vanaf de deur als een speer naar jullie kussen en dan van 1 meter afstand zo op het kussen sprong en zo menig keer tussen de gordijnen belande. Toen je moedertje Benji aan het sterven was je toen heel liefdevol bij haar bent gaan liggen. We zullen jou Lara en Benji nooit vergeten, xxx jullie baasjes. En toen kwam de dag dat we helaas afscheid van je moesten nemen.
Dierencrematorium Parkstad Hartelijk dank voor jullie goede begeleiding tijdens de crematie van ons hondje Lara. Wij hebben dat als zeer prettig ervaren.
WJ Rabeling
MOUSE 2001- 1015)
Lieve Mouse ,
Jij was mijn beestje mijn beste vriendinnetje die elke morgen kwam zeuren voor nieuw eten en als ik dan vroeg ” ben je weer aan t zeuren ? ” Dan kreeg ik altijd een hele preek van jou. Jij was mijn beestje die altijd antwoord gaf als ik vroeg ” alles goed ? “Jij was mijn beestje die altijd kwam liggen als ik zei ” kom Chillie Minillie”. Jij was mijn beestje die altijd antwoord gaf als ik vroeg ” hou je nog van me ?” Jij was mijn beestje die mij altijd kwam begroeten als ik thuis kwam. Jij was mijn beestje die in de laatste 2 levensjaren alles van mij op kwam eten. En jij was mijn beestje die altijd naast me kwam liggen als ik ging slapen. En dat vond ik allemaal heel leuk en mooi en daarom zal ik je nooit vergeten.
Ik vond het heel moeilijk om jou te laten gaan daarom heb ik je ook weer naar boven gehaald na het begraven en weggebracht zodat ik je toch altijd goeie morgen kan wensen en slaap lekker kan zeggen en als ik jou thuis heb na het cremeren dan zal ik dat zeker elke dag doen.
Ik zal altijd jouw baasje blijven en van je houden en vergeten zal ik je zeker niet want dat is een ding wat ik niet kan of wil maar missen doe ik je nu al.
LOVE U MOUSE XXX R.I.P.
K. Schuurman
XAMURAI 26.05.04 – 20.01.16
Mijn grote vriend ik mis je
Esther Munnik-Cohnen
MILO 11/08/2001 – 13/01/2016
Liefste Milo
Wat hebben wij veel meegemaakt samen!
Ons eerste hondje wat was je een lieve schat!
Je had een heerlijk leventje, lekker ravotten en altijd met ons mee op stap!
Toen er kids kwamen was jij hun hondje. Je was zo gek met de jongens en zocht ze altijd op.
Voetballen kon jij als de beste! Geen kunstje was je te gek! Heerlijke Russel <3 En toen werd je opeens ziek….heel erg ziek…
Dit keer konden ze je niet meer beter maken.
Dat hadden we toch niet zo afgesproken? Jij zou toch op zn minst 16 worden??
Maar liefde is ook loslaten….hoe keihard het ook voor ons was.
Je bent heel tevreden en rustig van ons heen gegaan.. tijdens op een hele regenachtige dag opeens de prachtige zonnestralen die naar binnen schenen..
Pffffff wat doet het toch een pijn om jou te moeten missen kleine vriend.
Jij was en blijft onze eerste zoon!!! Mien hopelijk heb je het naar je zin in de hondenhemel en pas je af en toe ook nog op ons lieverd? Wij houden van jou ! High five van Papa Mama Jesse Joey Bruce en Jake.
Natuurlijk wil ik de meneer van het Huisdieren crematorium Parkstad heel hartelijk bedanken voor alle goede zorg van onze Milo.
U heeft Milo een mooi afscheid bezorgd en onze kids op een fijne manier erbij betrokken!
Wij mochten gewoon op ons vriendje wachten tijdens de crematie en hem zelfs naar binnen begeleiden. U heeft begrip voor de ons en was zeer geïnteresseerd in Milo ,wat ons een goed gevoel bezorgde!
Dave Milenka Jesse Joey Bruce en Jake
MIMI 13/04/1998 – 31/12/2015
Lieve Mimi,
Drie herseninfarcten in één week waren te veel om nog een waardig leven te hebben. Ik heb je, met vreselijk veel pijn in mijn hart, moeten laten gaan. Wat was je een bijzondere poes, en wat is het, ondanks dat Treeske en Bella er nog zijn, ontzettend stil en leeg in huis. Je was de gangmaker en mijn liefste vriendinnetje. Ik bewaar heel veel lieve en goeie herinneringen aan jou, je zit in mijn hart, ik mis je, kuskus, dag mijn aller-allerliefste Miemke.
Met dank aan dhr. Peter Bodelier van het Dierencrematorium Parkstad,
Simonne
ARCHY 21-09-2005/15-12-2015
Veel verdriet dat je beestje ziek wordt en je hem in moet laten slapen. Bij Dierencrematorium Parkstad hebben wij hem laten cremeren en wel op een liefdevolle en waardige manier hebben we afscheid kunnen nemen. Onze dank hiervoor. Het verdriet wordt er niet minder door, maar we hebben nu wel het gevoel we hebben het goed voor ons beestje gedaan.
Familie Breibach
Cody 20-11-2006 /28-11-2015
Cody was voor ons een bijzondere hond, een golden retriever zo gek als een
deur, hij was ons goudklompje. Zaterdag 28 november 2015 is voor ons een
zwarte dag, cody komt plotseling te overlijden om 23.30 uur in de armen van
de bazin. Dit was eng om mee te maken aangezien cody nooit ziek is geweest, of
iets geks heeft gehad en wij dachten dat we hem nog vele jaren bij ons
mochten hebben maar helaas. Cody bedankt voor alle mooie momenten die we
samen hebben meegemaakt.
Zo trouw, lief en spontaan dat je altijd was, je zit voor altijd in ons
hart, want jij een bijzonder intelligent dier. Hoop dat je nu op een plek
bent waar je je kunt uitleven en jouw kennende zal je een hoop andere
diertjes gek maken met je enthousiasme, vaarwel vriend we zullen je missen.
Ook de medewerkers van het crematorium bedankt voor de goede opvang en
zorg, want dit is zeer belangrijk vinden wij.
Cody Autumn Thunder of the Robin’s nest, we will never forget.
Maurice en Anita Nowacki
LANDO 15-01-2009 *14- 11-2015
Lieve Lando,
Veel te jong werd je op 6 jarige leeftijd plotseling uit ons leven weg gerukt.
Een hartstilstand werd je fataal in de bloei van je leven.
We wilden nog zo veel mooie wandelingen maken en lekker knuffelen.
Dit had niet mogen zijn.
Nu blijven wij alleen achter met Quinto (3), je jongere “broertje” je speelkameraad.
Geweldig heb je hem opgevoed, een lief karakter. Zo als jij zelf was.
Hoe moeten we nu verder zonder jou, jou lege mand, je lege bak en de riem herinneren mij eraan dat wij jou nooit meer zullen zien en voelen.
Wij missen je enorm. Bedankt dat je in ons leven was.
Lando, jij bent voor altijd in ons hart.
Rust zacht lief mannetje.
Lars en team nogmaals bedankt voor jullie goede zorg, rust, geduld en steun.
Wij hebben veel steun aan jullie gehad in deze zware dagen.
Groetjes Ans, Ron en Quinto
BLOSSOM 2005 – 2015
We hebben 10 jaar van Blossom mogen genieten. Ze kwam als kleine pup van 8 weken bij ons ze was doof geboren dat maakte de band zo speciaal. Ze luisterde als de beste en beter als de andere ?.
Ze had een hele hechte band met mijn zoontje hij zei altijd dit is mijn hond en van niemand anders toen kwam de dag dat Blossom plotseling overleed woensdag 11-11-2015 (waarschijnlijk hartstilstand). Heel moeilijk om te geloven dat dit gebeurd is. Allemaal waren we over onze toren heen we konden het allemaal niet geloven. Zelfs mijn zoontje niet.. maar oh Blossom wat heb je een mooie tijd gehad en wat heb je ons doen lachen en wat had je gekke streken dit zullen we missen…. We denken aan je het gaat je goed hierboven ook de andere honden thuis zullen je missen en zoeken je nog iedere dag. Onbegrijpelijk hoe dit gebeurd is.
Dag lieve Blossom; we houden van je.
Een dankwoord gaat uit naar de mensen van het Dierencrematorium Parkstad Heerlen. Dank jullie wel voor de goede service en rondleiding en wat fijn dat we op ons eigen manier afscheid konden nemen van Blossom en onze tijd die we nodig hadden mochten pakken.
Top hoor, jullie doen het super!
Groetjes Wendy Jacobs
NOAH
Noah het was fijn om bijna 13,5 jaar met je te leven. Samen met je broertje Kiwi en even oude Puncky, ben je als jong katertje bij ons gekomen. Je was altijd zacht van aard en snel tevreden. Lekker in je bedje kon je zo heerlijk snurken. Onze “schoot” heb je niet bezocht, maar lekker aaien en kriebelen als je ergens lag vond je heerlijk. En je leuke schattige gewoontes. Je overlijden heeft ons weer eens de ogen geopend.
Noah bedankt
Bo en Mary
LINA 20.5.2005 * 17.9.2015
Lina wurde in Ungarn als Strassenhund geboren. Ihre Mutter war ein Kuvasz, ihr Vater ein unbekannter kleiner Hund. Sie kam nach Deutschland und ich fand ihr Foto im Internet und war sofort verliebt. Auch Lina hatte eine starke Verbindung zu mir, nachdem wir uns getroffen haben. Damals war sie 4 Monate alt.
Lina war sehr sensibel, sie ging mit mir ins Seniorenheim, wo ich Menschen mit Demenz betreue, und fand zu jedem eine Verbindung. Auch Kinder mit Angst vor Hunden liebten Lina. Hunde, die sonst keinen anderen Hund mögen, teilten mit ihr die Decke.
Sie war immer am glücklichsten, wenn sie mit mir unterwegs war, egal ob Freunde besuchen, ans Wasser oder einfach nur auf der Couch kuscheln.
Leider bekam sie einen Turmor, der sehr schnell wuchs und aggressiv war. Am Ende konnte sie nicht mehr schlafen, weil sie nur noch im Sitzen Luft bekam.
Schweren Herzens musste ich mich von ihr verabschieden und sie erlösen lassen.
Ich vermisse sie wahnsinnig, sie fehlt mir überall und immer. Aber ich bin auch sehr glücklich, dass Lina 10 Jahre und 9 Tage ein sehr wichtiger Teil meines Lebens war.
Auch wenn ich nicht gläubig bin, aber ich möchte jetzt gerne an ein Leben nach dem Tod glauben und hoffe, Lina wird mich irgendwann wieder so überschwänglich begrüßen, wenn ich ihr folge.
Ich liebe dich, mein kleiner Quatsch-Kuvasz, meine Maus, du bist in meinem Herzen!
Petra Bläser
BARNEY 2006-2015
Die Regenbogenbrücke
Es gibt eine Brücke, die den Himmel und die Erde verbindet. Weil sie so viele Farben hat, nennt man sie die Regenbogenbrücke. Auf der anderen Seite der Brücke liegt ein wunderschönes Land mit blühenden Wiesen, mit saftigem grünen Gras und traumhaften Wäldern. Wenn ein geliebtes Tier die Erde für immer verlassen muss, gelangt es zu diesem wundervollen Ort. Dort gibt es immer reichlich zu fressen und zu trinken, und das Wetter ist immer so schön und warm wie im Frühling. Die alten Tiere werden dort wieder jung und die kranken Tiere wieder gesund. Den ganzen Tag toben sie vergnügt zusammen herum.
Nur eines fehlt ihnen zu ihrem vollkommenen Glück: Sie sind nicht mit ihren Menschen zusammen, die sie auf der Erde so geliebt haben.
So rennen und spielen sie jeden Tag miteinander, bis eines Tages eines von ihnen plötzlich innehält und gespannt aufsieht. Seine Nase nimmt Witterung auf, seine Ohren stellen sich auf, und die Augen werden ganz groß. Es tritt aus der Gruppe heraus und rennt dann los über das grüne Gras. Es wird schneller und schneller, denn es hat Dich gesehen!
Und wenn Du und Dein geliebtes Tier sich treffen, gibt es eine Wiedersehensfreude, die nicht enden will. Du nimmst es in Deine Arme und hältst es fest umschlungen. Dein Gesicht wird wieder und von ihm geküsst, deine Hände streicheln über sein schönes weiches Fell, und Du siehst endlich wieder in die Augen Deines geliebten Freundes, der so lange aus Deinem Leben verschwunden war, aber niemals aus Deinem Herzen. Dann überquert ihr gemeinsam die Regenbogenbrücke und werdet von nun an niemals mehr getrennt sein …
Bis bald mein liebster Barney
Larissa Senden
SAMMIE 18-09-1999 * 23-08-2015
Lieve Sammie, toen wij jouw voor bijna 16 jaar gelden als kitten van 8 weken gingen halen konden wij ons nog niet indenken welke grote en belangrijke rol je in ons leven ging spelen.
Van ondeugende, speelse kitten die daardoor al snel de koosnaam Rauber kreeg tot onze grootste, loyale, trouwe vriend, steun en toeverlaat door dik en dun. Maar bijna 3 maanden geleden kregen we de diagnose chronisch nierfalen, samen vochten wij tegen deze ziekte met jouw maatje Nena steeds aan je zij. Maar afgelopen zondag(23-08-2015) hebben wij deze strijd helaas verloren. Sammie bedankt voor alles, wij zullen je nooit vergeten!
Maar met dank aan de medewerkers van dierencrematorium Parkstad heeft onze Sammie een waardig afscheid gehad en is hij nu weer bij ons. Bedankt, Sammie!
Edwin, Tanja, Nena, Mietze en al je kattenvriendjes van de buurt.
SARCO 8-3-2003 * 20-8-2015
Vandaag helaas onze lieve vriend voor het laatst kunnen zien…..Na een week van heel veel pijn helaas op 20 augustus van onze Sarco afscheid moeten nemen. We hebben gelukkig 12,5 jaar van hem mogen genieten!
Wat missen we hem……Dank jullie wel dat we de tijd konden nemen die we nodig hadden om afscheid te nemen van onze lieve vriend.
Fijn dat we dit laatste wat we nog voor hem konden doen op een fijne manier hebben kunnen doen!!
Bedankt…
Carla Bujak
DOERAK 23-01-2008 17-08-2015
Doerak is mijn beste maat geweest in goede en slechte tijden. Helaas heeft hem de ziekte kanker veel te vroeg van mij afgenomen 🙁 ik heb alles geprobeerd om hem nog te helpen maar helaas was er niks meer aan te doen, de enige troost voor mij is dat ik er op tijd bij was dat hij de laatste twee/drie dagen wat hij nog zou hebben geen pijn had hoeven leiden).
Ik ben blij dat ik van Doerak nog zo mooi afscheid heb kunnen nemen dank zij de goede zorg van Huisdierencrematorium Parkstad.
Namen mij en doerak zijn wij jullie heel heel dankbaar (dank je wel)
Michael Konigs
DHJINNY 25-03-2004 07-08-2015
Dhjinny, op 10-12-2011 ging voor jou een nieuwe wereld open. Een wereld vol liefde en geluk die je van te voren niet echt kende. Je werd geadopteerd!!!! Tjonge, tjonge, wat was je blij dat jij op je late leeftijd nog een nieuw thuisje kreeg. En dat liefdevol thuisje, dat kreeg je. Wat hebben wij 3,5 jaar van je mogen genieten, met je mogen knuffelen, wandelen, spelen, zwemmen, rennen, stoeien en noem maar op. Waar wij waren, daar was jij. Nooit week je van onze zijde. En wat een begroeting gaf je ons altijd als we thuis kwamen van het werk. Ondanks alles waren de mensen toch je vrienden. In de mens zag je geen kwaad. Hondenvriendjes had je niet veel. Het liefs had je je baasjes voor je alleen, maar er waren er toch wel een paar die je toeliet, zoals Boy en de grote lubusssen Woofer en Aslan, ondanks dat je ze toch ook paar keer te pakken had. Ook ging je graag logeren bij je favoriete tantes Marielle en Cora. Daar werd je dan ook zeer lekker verwend. Helaas heeft het maar 3,5 jaar mogen duren. Je werd ziek. Een grote longtumor gooide roet in je prachtige leventje bij ons.
Na een laatste super mooie vakantie waar je nog een keer alles uit je lijfje haalde voor je baasjes, was het dan zover. Je gaf zelf aan dat het genoeg was geweest. Je wilde je rust en die hebben we je dan ook gegeven.
Dhjinny, het gaat je goed daarboven in de hondenhemel.
Onze grote dank gaat uit naar dierenarts Ridderbeks en naar dierencrematorium Parkstad voor hun zeer goede zorg en nazorg van onze Dhjinny!!!!!
Sandra en Martin van der Laan
Dindy 4 Juli 2008 – 28 Juli 2015
Lieve Dindy
We moesten je laten gaan dat doet ons veel verdriet je was zo’n lief hondje, je speelde het liefst tijdens het wandelen met stenen alleen je bracht ze nooit terug nee dat vond je maar niets, je nam ze ook stiekem mee naar huis. Die stenen gooide ik dan maar weer op de tuin. Je speelde ook graag met Sandy. Linda gaat je ook heel erg missen nu kan je niet meer samen met haar in bed slapen, maar ik weet dat je van boven naar ons kijkt en goed op ons gaat passen. Lieve Dindy pas je ook op Joyce?
Rust in vrede lieve Dindy
J. Babijn
Jari 17 maart 1998 – 29 juli 2015
Onze geweldige lieve aanhankelijke grote vriend Jari is gisterochtend om 10 uur overleden. Gewoon thuis.
Hij was ziek.
In maart hoorde we dat hij een tumor in zijn buik had die niet meer operabel was. Toen was hij nog verder normaal.
De laatste week ging hij echter sterk achteruit en we zouden hem morgen in laten slapen. Vanochtend lag hij echter op de grond. Rustig te ademen maar we zagen dat het einde nabij was. Gelukkig werk ik thuis op woensdag.
We hebben bij hem gezeten, geaaid, af en toe vocht hij nog wat, en na een klein uur blies hij zijn laatste adem uit.
Wat doet dit toch ongelooflijk pijn en wat ga ik hem missen. Ik weet nu even niet goed waar ik het zoeken moet.
Jari was een grote rode kater die erg aanhankelijk was. Een enorme knuffelkont en heel aanwezig. Een echte huisvriend. Hij hield van mensen en vooral van mij. Steevast lagen we iedere avond samen op de bank. Een rustpunt voor mij. Het was mijn steun en toeverlaat in mijn drukke leven. Ik vond het heerlijk thuiskomen omdat hij me dan kwam begroeten en op mijn schoot kroop. 17 jaar is hij bij ons geweest. 17 prachtige jaren. Dankjewel Jari.
Vanochtend om 10 uur is hij gecremeerd.
Dag lieve lieve lieverd. Mooie grote rooie. Je was onze grote makker. Je gaat enorm gemist worden.
Ester Augenbroe
Diva, geboren: 3 juli 2004, overleden: 20 juli 2015
Liefste Diva
“Als ik dan ga
Laat het een teder afscheid zijn
Laat me leven in gebaren
Wie ik was, wie ik ben
Geef mijn vrijheid aan mijn naasten
Mijn gedachten aan wie ik liefheb
Mijn lessen aan mijn opvolgers
Mijn daden aan wie ze waard zijn
En geef een simpel gebaar
Heb me postuum lief in een poging
Mijn laatste uren, dagen, weken en maanden Te doorgronden in mijzelf In wie ik was, in wie ik blijf”
Bedankt allerliefste schat, ons hartendiefje
Je maatje Duchess †
Myriam & Stef
Floortje & Larah
Vlinder & Ayita
Lobke
Duchess, geboren 21 mei 2003, overleden 18 mei 2015
Liefste Duchess
“Nog maar net verdwenen
Onverklaarbaar
Geluidloos
Gebalsemd met tranen
Het licht was uit je ogen
Als een bloem ontbladerd
Voelde jij de laatste momenten
Van onverbiddelijke kou?
Voortaan ongenaakbaar
Een ver verwijderde ster
Maar hoe de hemel
Je ook inademt
Je springt verblindend op
Uit de droefheid der beelden
Temidden van een winterse pracht
Van gestolde herinneringen
Want in de van nevels doordrongen herinneringen Blijft je glans Schitterend stralen”
Stef & Myriam
Je maatje Diva
Floortje en Larah
Vlinder en Ayita
Lobke
Kay 20-7-2001 14-07-2015
Je kwam bij ons op 20-10-2001 je was net 3 maandjes oud.
Wat was je een mooi meisje.
Je had een slechte start gehad we waren de 5e eigenaar van jou.
Je had verlatings angst maar gelukkig legde zich dat naar een tijd.
Vooral toen je vriendin Dancy kwam je was toen niet meer zo alleen wat was je gelukkig met Dancy.
Jullie waren 8 pootjes op 1 buik
Jij wandelde liever in de sneeuw, of als het koud was. Daar genoot jij van.
Tegen de warmte kon je niet zo
Over de velden rende je graag en gras eten deed je graag.
Jij en Dancy lagen altijd bij ons op de bank. Wat speelde jij graag met een flos touw en ballen Wat zijn de plaatsen leeg zonder jullie.
Je kreeg in juni 2014 een alvleesklier ontsteking wat hadden we angst om jou.
Maar gelukkig heb je dat goed overstaan.
Op 02-06-2015 verloor je jou vriendin Dancy je werd heel erg ziek.
Op 14-07-2015 moesten we je laten inslapen. Nu ben je weer bij je vriendinnen Dancy en Kelcie.
Rust zacht poekie we zullen je nooit vergeten en altijd van je blijven houden.
W de jong
Dancy 15-12-2000 02-06-2015
Je kwam op 17-07-2003 bij ons
Je was ziek toen we je kregen ( hart en ogen) en een huid allergie ( bijna kaal) Je was ontzettend lief en erg aanhankelijk en je had 2 grote vriendinnen Kay en Kelcie .
We hebben zeer van je genoten en vele jaren van je mogen genieten.
Gras eten, wandelen en zwemmen deed je graag.
In december 2011 heb je een zware been OP gehad.
In december 2013 keer je een hersen bloeding en een oog OP.
Je was voor ons de mooiste samen met Kay.
Jullie konden niet zonder elkaar.
Opeens kreeg je een zwak hartje je kreeg er medicijnen voor maar ze hielpen niet En op 02-06-2015 moesten we je laten inslapen.
Rust zacht muis we zullen je nooit vergeten en houden heel veel van je
T de jong
Jessy, geboren 30-10-2011 overleden 14-7-2015
Onze lieve Jessy hebben wij tot ons groot verdriet moeten laten inslapen. Ze mocht helaas maar 3 jaar en 7 maanden bij ons wonen. Je was een grote lieverd en we zullen je vreselijk hard missen. Je bent nu een ster aan de caviahemel.
Veel liefs en een dikke knuffel Caroline, Willem en Marjolein en je overige caviavriendjes Vlekje en Jasmijn.
Veel dank gaat uit naar de mensen van het crematorium die ons een goed gevoel hebben gegeven bij dit verlies en op een respectvolle manier met onze Jessy zijn omgegaan.
Familie de Ruijter
Lana geboren 08-02-2012, overleden 03-07-2015
Lieve Lana veelste vroeg van ons weg getrokken ging jij na de regenboogbrug en zal je daar je vriendin Urly tegen komen.
De warmte van de afgelopen weken is je teveel geworden en kon je lichaampje het niet meer aan.
Lana je was een lieve trouwbare viervoeter en wachte me smorgens altijd op als ik op bezoek kwam we hebben veel van elkaar genoten die paar jaren en ik zal je gaan missen met wandelen en spelen maar je leeft altijd voort in me hart.
Rust zacht me liefje,
Van: Rosita van den Brand.
Verloren in de mist.
Uit het leven weggegrist.
Niet begrepen
Waarom jouw leven
Nu alweer werd teruggegeven.
Het ging allemaal zo snel.
De hulp om je weer bij ons te
Krijgen mocht niet baten.
Het was je tijd nu ben je bij je beste vriendin Urly.
Kunnen jullie samen rennen door de groene weides.
Rust zacht lieve Lana
Van: Daphne van den Brand
Kissy, geboren 27-6-2005, overleden 20 juni 2015
Lieve Kissy, je kwam als n heel lief klein puppy in mijn leven, ik heb veel vreugde aan je beleefd, wij gingen samen door dik en dun, vreugde en verdriet, altijd dankbaar als ik thuis kwam jou lieve oogjes zal ik nooit vergeten, niet te vergeten , er waren veel hondjes die jij leerde kennen, n lieve buurman die dol op jou was, die de wandelingen met je maakt , je was de gangmaker in huis, blijdschap liet jij vooral altijd zien en voelen, ik mis jou erg mijn kleine meid, je was mijn maatje, mijn alles koekjes kluifjes heerlijke versnaperingen, als de trommel open ging , dan wist jij al , aha daar komt t aan.
Bovendien zorgde jij voor vreugde en leven in huis, als ik aardappeltjes schilde dan kwam jij naar keuken, en wilde er altijd eentje, nu mis ik zoveel, geen leven meer in huis, het is zo stil in huis, zoals gezegd jij was de gangmaker, als er bezoek kwam was je altijd zo blij, t bordje van jou wat voor de voordeur hangt hier waak ik voor mijn baas, zal als liefdevolle herinnering blijven hangen, ik kan alleen maar zeggen nu ben je n mooi sterretje geworden in de hemel wat van boven toekijkt, hoe het hier gaat, wij zullen jou nooit vergeten je bent t grootste deel geweest van vrouwtjes leven, wij zullen terug kijken op de mooie herinneringen, en jou bewonderen als n prachtig mooi sterretje aan de hemel, tot de laatste momenten heb ik je nog geknuffeld en heb je nog zo mooi met jou lieve pootje s omhoog bij mij gezeten, jou oogjes hebben mij byzonder gevolgd tot de laatste minuut, alsof je begreep dat je heen moest gaan.
Vaarwel mijn kleine lieveling Kissy, je bent voor altijd in mijn hart, en de mensen waar je mee optrok, eens zullen wij elkaar weer terug zien, en dat is t mooiste moment, dag klein meisje mijn honneponneke rust in peace. jou lieve vrouwtje.
Dank u wel,voor de waardige begeleiding van kissy de tranen die ik uit mijn hart kon laten vloeien, de mooie opbaring hebben me rust en vrede gegeven, en vol dankbaarheid kijk ik terug op de lieve herinneringen dankjewel voor liefdevolle zorg voor Kissy en goede begeleiding, mevrouw bok. Heel begripvol, t was n waardig afscheid wat mijn verdriet nu zal verzachten .
Mevrouw Erika Bok
Bumper, 13-11-2009*26-06-2015
Gedicht voor Bumper door haar kleine baas Alysha.
Ik vraag me af,
waarom ben jij zo ziek.
Ik vraag me af,
waarom wordt jij niet beter.
Ik vraag me af,
waarom moet het zo zijn.
Ik vraag me af,
waarom moet JIJ het zijn?
Jij bent mijn hond, ik wil je niet kwijt.
Kon je maar praten over je pijn.
Ik weet het zeker, jij gaat genezen.
Ik wil je houden, mijn hele leven.
Ik wil met je wandelen,
ik wil met je spelen.
Ik geef je eten, al heel je leven.
Ik wil je houden om die redens.
Om die en 1000 andere,
zijn de redens dat ik je wil houden.
Ik wil je hebben voor mijn plezier.
Dus ga niet weg,
en blijf gewoon hier❤
xxx Alysha xxx voor bumper.
Chanel 14/06/2006- 23/06/2015
Lieve Chanelleke,
Chanel 7 jaar geleden stond je op marktplaats en ik zag jou en was op slag verliefd,gebeld in de auto gesprongen en je op gehaald je was toen net 2 jaar oud je was mijn 5e chihuahua je wist je prima aan te passen in huis met de andere hondjes en al vlug werd duidelijk door je sterke karakter dat jij de roedeleider was .
Je was bevrijd vrolijk,lief,speels erg aanwezig en een ontzettende mannenhater daar kwam ik vrij snel achter je liet alles blaffend binnen en op het moment dat er iemand op stond hing je ze in de broek of beet je ze in de hielen dat was jij … Maar voor mij zo aanhankelijk en ontzettend lief in huis echt aanwezig … Nu is het stil zonder jou en zal het nooit meer zo worden als het was … De andre hondjes missen jou dan ook vreselijk en zijn van slag door jou plotseling overlijden en het weg vallen van de roedeleider ze weten het niet meer ze zijn zoekende stil en treurig geen waarschuwing, geen geblaf, geen spelletje of een snauw..van alles niks !
Dag lieve oliekontje we missen je en vergeten doen we je nooit !!!!
Een speciaal woord van dank aan de medewerkers van dierencrematriom Parkstad voor de warme ontvangst en de fijne begeleiding naar het overlijden van Chanel …en het omruilen van de urn omdat ik een mooier had gezien ze heeft een mooi plekje in huis gekregen.
Dit zal ik nooit vergeten, dank je wel Marion Tolle.
Rakker 15-02-1996 / 26-05-2015
Rakkertje heb ik een kleine 5 jaar geleden leren kennen. Het was meteen ‘inpakken en meenemen’!
Rakker was in zijn vorig huis doodongelukkig en had overal kale en open plekjes op zijn huid.
En toen kwam hij bij mij. Ik was meteen dol op hem, hij ook op mij! Bijna verliefd zelfs!
Wat een onwijs vele, mooie, leuke en grappige herinneringen heb ik als ik aan je denk!
Wat ben je gegroeid, gelukkig geworden en heb je van mij ook een beter mens gemaakt!
Het huis is leeg en voelt even niet meer als thuis. Ik mis je ontzettend met je gekke schrale mauw!
Ik wil het crematorium bedanken voor de steun en het zorgen voor een waardig afscheid!
L. Kamps
Snoebel, overleden op 14/05/2015
Lieve Snoebel..
In de dierenwinkel zat je met nog meer konijntjes.. Ik wist niet welk konijntje ik moest kiezen.. totdat jij rechtop tegen het glas rechtop kwam staan, alsof je wilde zeggen ‘neem mij mee!!’ Toen was mijn keuze snel gemaakt, en werd ons huis ook jou thuis.
Je was niet het gezondste konijntje, maar altijd gingen we met je naar dierenarts Nicolai, en altijd krabbelde je er weer bovenop.. Wat was jij een vechtertje, nooit gaf je op!!
Overal waar wij waren was jij, als wij buiten waren, kwam jij ook naar buiten gehuppeld, gingen wij naar binnen, nog geen 10 minuten later kwam jij ook naar binnen. Je ging zelfs met ons mee op vakantie!!
We deelden graag ons appeltje met je, droge toastjes op zaterdagavond vond je ook lekker.. En als we in de snoepkast iets gingen pakken, kwam je naast ons staan, en wachtte je geduldig op jou rozijntjes, en als het dan iets te lang duurde, dan melde jij je wel..
Je bent ziek geworden door een parasiet.. Wat hadden we je nog graag bij ons gehad.. Maar het heeft helaas niet zo mogen zijn, op 15/05 zou je je laatste behandeldag hebben.. We waren op weg naar de dierenarts Nicolai.. In de auto verstopte je je hoofdje onder mijn arm, alsof je wist dat je weer die vervelende injecties zou gaan krijgen.. In de wachtkamer werd je erg onrustig, Toen ik je op advies van de dierenarts op de grond wilde zetten, voelde ik je slap worden, ik wist dat het niet goed zat, en mijn gevoel was juist.. Je hebt je strijd verloren..
Lieve Sjnoeb, wat hebben wij 8,5 mooie jaren met jou gehad!!
Wat zullen we je missen!! Nooit zullen we je vergeten..
Je hebt nu een mooi plekje thuis gekregen, zodat je nog steeds bij ons bent
Onze dank gaat uit naar het Huisdierencrematorium Parkstad voor het mooie, waardevolle afscheid van onze ‘kleine krent’..
Familie Gerards
Okruszka 27 -4-2002 overleden 6-42015
Lieve stoere diva ik mis je je gekwebbel je streken dat je een snack wil alles zelf de thuiszorg mis je omdat je steeds staat te wachten dat ze komen dat jij weer iets lekkers krijg schat ik ben verdrietig
maar ook weer opgelucht dat je vandaag weer thuis komt xxx
Jeanny Callemeijn
BROWNY, 25-10-2003 -16-12-2014
Achter elke traan schuilt een glimlach van herinnering…
Zoveel herinneringen dat ik niet zou weten waar te beginnen.
Lieve Brownebeer, bedankt voor alle mooie jaren, alle vertrouwen, alle liefde en zoveel meer!
Je was, en zult altijd mijn steun en toeverlaat zijn. We missen je meer dan woorden of tranen kunnen uitdrukken, elke dag een beetje meer!
Liefs van ons, en ieder die zo dol op jou was!
Familie Lemans
PS
Graag bedanken wij de mensen achter dierencrematorium Parkstad voor de goede zorgen omtrent het afscheid van Browny. Dankzij jullie hebben wij ondanks alle verdriet op een waardige, mooie en vertrouwde manier afscheid kunnen nemen.
XAVO 24-12-2002 – 20-02-2015
Xavo was binnen ons gezin een zeer geliefde hond. Hij was lief voor groot én klein.
Xavo was graag in het bos en op de camping, tijdens een wandeling hield hij iedereen in de gaten, zodat hij wist dat we allemaal samen waren.
We hebben hem met liefde in ons gezin opgenomen en met liefde en pijn in ons hart laten gaan. We hebben 12 mooie jaren met Xavo gehad en missen hem dan nu ook enorm.
Op 21-2-2015 hebben we Xavo individueel laten cremeren. Die dag hebben we de tijd gekregen om op onze manier afscheid van Xavo te nemen voor hij werd gecremeerd.
Diezelfde dag is hij nog thuis gekomen en hij staat nu op een mooi plekje op de kast en is hij weer thuis!
Bedankt voor het mooie afscheid van onze Xavo.
Marc, Diana, Remco en Rik Bons
HEIDI 03-06-1997 – 27-02-2015
Heidi was een hele mooie lieve poes.
Wij hebben haar bijna 18 jaar in ons midden gehad, ze heeft ons zoveel liefde gegeven.
Heidi we missen je.
Dinsdag 3 Maart hebben wij haar individueel laten cremeren, waar wij een heel goed gevoel aan over gehouden hebben.
Wij hebben nog in alle rust afscheid van Heidi kunnen nemen, als wij er klaar voor waren konden wij het aangeven.
Twee uur later konden wij de as ophalen, een gedeelte strooien wij zelf uit, en een beetje heb ik in een hangertje aan een ketting, zo heb ik haar altijd bij mij.
Hartelijk Dank voor het mooie laatste moment.
Familie van Alebeek
BRAMMETJE
Geplaatst op: 11-1-2015
Familie: N. Janssen-Huls
Brammetje was geen knuffelaar, wilde het liefst met rust gelaten worden en haar eigen gang gaan, wel graag bij ons in de buurt.
Als het tijd was voor aandacht, kwam ze altijd even een kopje geven. Je mocht haar dan ook even aaien, maar als haar dit te lang doorging, duwde ze meteen je hand weg.
Zo was onze Brammetje en zo zullen we haar herinneren. Na 14 jaar liefde geven en krijgen, hebben wij haar helaas moeten laten inslapen.
Op 9 januari ’15 is ze gecremeerd. Bij het ophalen van haar as voelde ik de behoefte om de oven te zien.
Wat fijn dat ik alles heb mogen zien (met respect voor andere overleden huisdiertjes), uitleg gekregen over het hele proces.
Heeft mij een heel goed gevoel gegeven, ik heb de laatste weg van Brammetje mogen zien.
Nu gaan we haar een mooi rustplekje geven.
N. Janssen-Huls
JOEY: Mei 1998 December 27-12-2014
Door familie Vinders.
Geplaatst op 31-12-2014
JOEY
Via een vriend ben je bij mij gekomen. Je was toen 6 weken oud.
Toen ik een vriendin kreeg die allergisch was voor katten kon je niet meer bij mij blijven.
Heb je toen naar mijn ouders gebracht waar ik je altijd kon zien.
Zal je heel erg missen.
Je was en blijft mijn allergrootste vriend.
Marco en ouders
Bedankt voor de goede zorgen!!!
DUKE : 23.03.2003 – 27.12.2014
Door: Shanice
Geplaatst op: 30 December 2014
Onze blonde Labrador Duke
Een super mooie en liefdevolle hond
Nooit bijten & nooit blaffen.
Eten en slapen waren zijn grootste hobby’s.
In sneeuw wandelen & zwemmen deed hij al te graag.
Een sterke hond die een jaar lang tegen de ziekte kanker heeft gevochten.
Helaas hebben we de dag na kerst afscheid van hem moeten nemen.
Hij heeft gewacht op het juiste moment en aangegeven dat hij er klaar voor was.
We hebben hem laten inslapen en hem een laatste kus en knuffel kunnen geven en hem kunnen bedanken voor de mooie jaren die hij bij ons heeft mogen zijn.
Dankzij Dierencrematorium Parkstad is hij vredig gecremeerd geworden en hebben we hem ook weer mee naar huis genomen in een prachtige urn en 2 prachtige kettinkjes.
We missen hem verschrikkelijk erg maar vergeten doen we nooit!!
Bedankt voor de goede zorgen.
Elmoo, Zomer 1997 tot en met 23 Dec. 2014
Door: Aimée Peters
Geplaatst op 28-12-2014
Elmoo was een echte knuffel kat met een gouden hart! Zijn eerste baasje verwaarloosde hem met zijn broertje, ze braken bij mijn oma in en ze steelden de harten van mijn ouders.
Miles ken ik alleen van foto’s hij is overleden toen hij 2 was, door een aanrijding! Miles Is ook gecremeerd, alleen bij een ander crematorium. Elmoo was ook kindvriendelijk en mijn grote vriend!! We houden van je Elmoo en de 17,5 jaar zullen we nooit vergeten. Het as strooien we uit op een plek waar we altijd bij je zullen zijn.
Bedankt voor het cremeren en de goede zorg!
Floortje, geboren 13 mei 1996, gestorven 4 december 2014.
Door Henriette Ploum
Geplaatst op 11 December 2014
We hebben dik 18 jaar van dit poesje mogen genieten, ze is hier in ons huis geboren en we hebben haar ook thuis laten inslapen. Het was heel fijn dat de dierenarts naar ons thuis is gekomen, ze is dan ook zonder stres rustig ingeslapen. Ik ben eigenlijk een heel nuchter mens maar dit beestje was onderdeel van mijn leven en een heus verlies. Ik heb dan ook voor individuele crematie gekozen, zodat ik haar in de tuin kan uitstrooien. Ik en mijn man zullen haar nog wel een hele tijd missen, maar we hebben geen slecht gevoel over haar einde het is allemaal heel goed en waardig gegaan.
Groetjes Henriette
Bunny
Door Ramona Janssen
Geplaatst op 19-11-2014
Bunny was mijn kleine maatje
Gered van een drukke straat en met het flesje groot gebracht Hij was heel tam en super lief Helaas is hij ontsnapt en de weg op gelopen Hij is geschept door een auto en was waarschijnlijk op slag dood Ik voel me enorm schuldig en mis hem enorm Ik hoop dat het je goed gaat daar boven en dat we ons ooit weerzien Ik hou van je …rust zacht
Dierencrematorium Parkstad bedankt voor de goede zorgen, ik ben dik tevreden Ik hoop dat het nog lang niet nodig zal zijn, maar in de toekomst laat ik mijn dieren bij jullie cremeren
Bedankt Mvg Ramona
Toby
Door Familie Lauwersheimer
Geplaatst op 18-11-2014
Onze lieve Toby,
Acht jaar gelden haalde we jou uit het asiel, jij was het die ons meteen beviel.
Je was toen al 7 en had zoveel meegemaakt, dat heeft ons zo geraakt.
Je zat al 5 maanden in een hok van 2 bij 2, maar toen namen wij jou mee.
Je was heel angstig en bang, maar dat duurde gelukkig niet lang.
Na een week vond je het wel pluis, en voelde jij je bij ons helemaal thuis.
Weekendje weg of op vacantie, jij mocht altijd met ons mee, al hield je niet van water en de zee.
Maar rennen, dollen spelen snoepen deed je maar al te graag, totdat je door arthrose werd geplaagd.
Een tabletje verlichtte jou pijn, en mocht je nog 2 jaar bij ons zijn.
Maar de dag van afscheid nemen kwam steeds dichter bij,